اری دهنده و اخلال گر در برنامه ریزی
مهارت در تغییر نیازهای آموزشی
مهارت در تطبیق برنامه های آموزشی با تسهیلات سازمان
مهارت در مدیریت مالی ـ اداری:
مهارت در بودجه بندی
مهارت در معامله و خرید
مهارت در سرمایه گذاری و کسب درآمد (سلطانی، ۱۳۷۵ :۴۰).
۲-۹-۴٫ مهارت حرفه ای:
پرداختچی به نقل از توماس سرجیووانی[۱۲] به تفاوت ظریف مهارت فنی و مهارت حرفه ای اشاره می کند: «اقتدار حرفه گرائی مشابهت هایی با اقتدار فنی منطقی دارد به عنوان مثال، هر دو بر تخصص مبتنی است. منتهی، فرض اقتدار فنی بر آن است که دانش به خودی خود اصیل است و در درجه اول قرار دارد و این دانش از معلم و زمینه کار او جداست. بنابراین، وظیفه معلم تنها کاربرد دانش در عمل است. به عبارت دیگر، معلم تابع دانش است که زیر بنای تدریس را تشکیل می دهد فرض اقتدار حرفه ای بر آن است که مهارت و خبرگی معلم مهم است و دانش مجزا از معلم و زمینه کار او نیست. بنابراین معلم مقدم و برتر از دانش است و از آن به طور مجازی برای اطلاع رسانی استفاده می کند در این دانش جنبه تجویزی وجود ندارد. اقتدار حرفه ای نیروی بسیار قدرتمندی برای نظارت بر آن کاری است که معلمان انجام می دهند. (پرداختچی، ۱۳۷۲ :۷).
بنابراین، مدیریت در عین حال که شغل است، حرفه ای است که باید مهارت های حرفه ای آن کسب شود. در واقع، مدیر باید اقتدار حرفه ای به شکل تخصص شخصی، دانش، اطلاعات و مهارت به هنگام پیدا کند. زمانی که عملیات مدیریت بر اقتدار حرفه ای مبتنی باشد، از کارکنان انتظار می رود که به مساعی مشترک، اصول و قواعد پذیرفته شده حرفه ای و تخصص درونی شده پاسخ دهند. حرفه گرایی دو بعد دارد که یکی بعد دانشی، تخصصی و صلاحیت است. فرض اقتدار حرفه ای در این بعد آن است که مهارت و خبرگی مدیر مهم است. بعد دیگر، متضمن ملاکی بر رفتار است که حالتی تقوا گونه دارد و تعهدی در جهت تعالی است که جنبه اخلاقی دارد. بنابراین کار حرفه ای هم خدمتی مبتنی بر مهارت و هم رعایت تقوا در عمل است.
مهارت های حرفه ای مدیر به اطلاعات و نگرش های تربیتی بر می گردد، به طور کلی، در حوزهی مهارت های حرفه ای مدیر باید در زمینه های زیر اطلاعات عمیق و همه جانبه ای بدست آورد و آنها را بکار گیرد. (سلطانی، ۱۳۷۷).