۳-۱۱- تبدیل اندازه‌ی کیفی صفت‌های غیرهم وزن به مقادیرکمی

همانطور که گفته شد ویژگی‌های فرعی و فاکتورهای تست ارائه شده در مدل پیشنهادی را می‌توان به دو روش در نظر گرف. در روش اول تأثیر ویژگی‌های فرعی روی فاکتور مورد نظرشان یکسان است و در روش دوم تأثیر ویژگی‌های فرعی روی فاکتور مورد نظرشان یکسان نیست و فاکتورها با توجه به وزنشان روی فاکتور مورد نظر تأثیر دارند. اینکه در پروژه نرم افزاری ویژگی‌های فرعی هم وزن هستند یانه، و اینکه وزن هر کدام از ویژگی‌های فرعی و تأثیر آنها روی فاکتور کیفی مربوطه چقدر است را متخصصان و مهندسان تست نرم افزار تعیین می ‌کنند.
تبدیل اندازه‌ ی کیفی صفت‌های غیر هم وزن به مقادیر کمی به همان صورت صفت‌های کیفی هم وزن انجام می‌ شود با این تفاوت که در محاسبه‌ی میانگین وزن صفت‌ها را نیز دخالت می ‌دهیم. رابطه محاسبه‌ی میانگین برای صفت‌های غیر هم وزن به صورت رابطه (۳-۶) زیرخواهد بود.
(۳-۶)
در این رابطه M میانگین، n تعداد ویژگی‌های فرعی فاکتور مورد نظر، wi وزن ویژگی فرعی i ام و fi اندازه فاکتور فرعی i ام است.

۳-۱۱-۱- مثالی از روش تبدیل اندازه‌ی کیفی صفت‌ های غیرهم وزن به مقادیرکمی

به عنوان مثال فرض می‌کنیم در یک پروژه نرم افزاری با صفت‌های سه حالته می‌خواهیم فاکتوراحتمال ابتلا به خطای ماژول را محاسبه نماییم و ویژگی‌های فرعی آن اثرگذاری خطای ماژول ،زیاد و شدت خطای ماژول ، متوسط باشد. وزن هر کدام از ویژگیهای فرعی نیز برابر است با: وزن اثرگذاری خطای ماژول برابر ۲، وزن شدت خطای ماژول برابر ۱٫۵ برای اندازه گیری فاکتور احتمال ابتلا به خطای ماژول محاسبات زیر را خواهیم داشت.
ابتدا میانگین اندازه‌ی صفت‌ها را در رابطه (۳-۷) محاسبه می‌نماییم:
(۳-۷)
میانگین بدست آمده بین۵۰تا۱۰۰ است. حال اختلاف میانگین را از هر یک از مرزهای قبلی و بعدی محاسبه می‌نماییم. سپس اختلاف هر یک از مرزها با میانگین در عدد ۲ ضرب می‌گردد تا درصد مرز دیگر بدست آید.
به عبارت ساده تر درصد احتمال مرز بالای میانگین برابر است با :
(۳-۸)
و همینطور درصد احتمال مرز پایین میانگین برابر است با :
(۳-۹)
که در دو رابطه (۳-۸)(۳-۹) ارائه شده در بالا M میانگین ، LB مرز پایین میانگین و UB مرز بالای میانگین است.
جدول شماره۳ -۸ : نمونه سطری از جدول احتمال شرطی فاکتوراحتمال ابتلا به خطای ماژول، سه حالته