c19/6

 

 

۱۴۴/۰

 

 

 

۶

 

 

a63/6

 

 

b44/6

 

 

c25/6

 

 

b37/6

 

 

c28/6

 

 

۱۵۷/۰

 

 

تیمار یک (شاهد)، تیمار ۲ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن)، تیمار ۳ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۳۰ میلی گرم PEG)، تیمار ۴ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین) و تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین); SEMخطای استاندارد میانگین‏ها; در هرردیف اعداد دارای حروف غیر مشابه از نظر آماری اختلاف معنی‏داری دارند (۰۵/۰>p).
۳-۵-۴ تاثیر جیرههای آزمایشی بر غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه
غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه در جدول ۱۷-۴ آورده شده است. اندازهگیری نیتروژن آمونیاکی شکمبه در ۴ زمان پیش از خوراکدهی، ۲، ۴ و۶ ساعت بعد از وعده غذای صبح انجام گرفت. مقدار آمونیاک قبل غذادهی بالا و بعد از تغذیه کاهش یافت. مقدار آمونیاک در تمام زمانهای اندازهگیری شده بین تیمارها تفاوت معنیداری از خود نشان داد (۰۵/۰>P). تانن موجود در پوسته انار در تیمار ۲(بدونه افزودنی) باعث کاهش آمونیاک شکمبه شد که با نتایج بسیاری از محققین (ابرقوی و همکاران، ۱۳۸۵; بهاتا وهمکاران، a2005 ; مک سوینی و همکاران، a 2001; مین و همکاران، ۲۰۰۲; یانز رویز و همکاران، a,b 2004; اسلیونسکی[۱۵۵] و همکاران، ۲۰۰۲; بهاتا و همکاران، ۲۰۰۶; جیوماریس و همکاران، ۲۰۰۶) مطابقت دارد.
با این حال (بهاتا و همکاران، a2005) نشان دادند استفاده از تانن قابل هیدرولیز (۸۹/۱ درصد ماده خشک) باعث افزایش غلظت نیتروژن آمونیاکی در شکمبه شد این افزایش به دلیل تخمیر سریع پروتئین در شکمبه در نتیجه دسترسی پروتئین آزاد برای دامیناسیون و همچنین تاثیر کمتر این تاننها بر تخمیر شکمبه بود. دامنه غلظت مطلوب نیتروژن آمونیاکی شکمبه به طور معمول ۵/۸-۳۰ میلیگرم در دسیلیتر مایع شکمبه میباشد (مک دونالد، ۱۹۹۵). حداقل غلظت برای رشد میکربی شکمبه ۵ میلیگرم به ازای دسیلیتر مایع شکمبه میباشد (بهاتا و همکاران، a 2005). باکتریهای شکمبه از آمونیاک به عنوان منابع نیتروژن برای ساخت پروتئین میکربی استفاده میکنند (مک کار، ۲۰۰۳). هضم پروتئین خوراک در نشخوارکنندگان شامل فرآیند پیچیده تجزیه آن در شکمبه و هضم آنزیمی است که از شیردان شروع می‌شود (هروی‌موسوی و همکاران ، ۲۰۰۴). در این خصوص تنوع میکروبی اکوسیستم شکمبه و حضور انواع گوناگونی از میکروارگانیسم‌ها نظیر باکتری‌ها، پروتوزوآها، قارچ‌ها و باکتریوفاژها امکان تجزیه ترکیبات نیتروژن‌دار خوراکی که آنزیم‌های لوله گوارشی حیوان قادر به شکستن آن‌ها نمی‌باشد را فراهم می‌سازد ( دانش‌مسگران ، ۲۰۰۲). آمونیاک در شکمبه از تجزیه پروتئین میکروبی و جیره غذایی تولید می‌شود، اثر تانن متراکم بر متابولیسم پروتئین شکمبهای به خاطر توانایی آن برای باند شدن با پروتئینهای گیاهی و کاهش فعالیت آنزیمهای میکربی و کاهش میزان رشد باکتریهای پروتئولیتیک و در نهایت کاهش آمونیاک شکمبهای میباشد (مین و همکاران، ۲۰۰۵). افزودن پلیاتیلنگلیکول به جیره حاوی تانن در ۲ و ۶ ساعت پس از مصرف خوراک کاهش معنیداری نسبت به تیمار شاهد نشان داد (۰۵/۰>P). اثرات پلیاتیلنگلیکول به مقدار پروتئین جیره بستگی دارد، یعنی هر چه سطح پروتئین جیره بالا باشد تاثیر پلیاتیلنگلیکول کمتر است (یانز رویز و همکاران، ۲۰۰۴). ابرقوی و همکاران، (۱۳۸۵) نشان دادند که افزودن پلیاتیلنگلیکول به جیره حاوی تفاله انگور وبرگ بلوط باعث افزایش آمونیاک شکمبه شده که با نتایج ما در تضاد است. در تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن+ ۴/۰ درصد متیونین) نسبت به دیگر تیمارهای حاوی تانن نیتروژن آمونیاکی شکمبه افزایش معنیداری داشته که احتمالا میتواند به دلیل عرضه شکل آزاد متیونین در شکمبه باشد. افزودن مکمل اسید آمینه متیونین به جیره گاوهای شیری تاثیر معنیداری بر روی غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه نداشت (فروغی و همکاران، ۱۳۸۴). قاسمی و همکاران (۲۰۱۲) در مطالعه‌ای گنجاندن پوست پسته که حاوی مقادیر قابل توجهی تانن می‌باشد، به عنوان جایگزینی برای یونجه خشک در جیره گوسفند بلوچی را مورد بررسی قرار دادند. این محققین بیان نمودند که در نتیجه تغذیه جیره‌های حاوی پوست پسته غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه افزایش یافته است. که با نتایج گرفته شده در تحقیق حاضر درتضاد است.
جدول ۱۸-۴ بررسی اثرات تیمارهای آزمایشی بر تغییرات نیتروژن آمونیاکی شکمبه (میلیگرم آمونیاک در دسیلیتر مایع شکمبه) در زمانهای مختلف

 

دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

۶

 

 

گلوکز

 

 

b42/76

 

 

a51/88

 

 

c83/56

 

 

a09/89

 

 

a62/90

 

 

۳۸/۵

 

 

 

 

 

اوره

 

 

۸۳/۱۷

 

 

۷۹/۱۷

 

 

۵۲/۲۱

 

 

۸۰/۲۰

 

 

۱۰/۲۲

 

 

۹۲/۱

 

 

تیمار یک (شاهد)، تیمار ۲ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن)، تیمار ۳ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۳۰ میلی گرم PEG)، تیمار ۴ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین) و تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین); SEMخطای استاندارد میانگین‏ها; در هرردیف اعداد دارای حروف غیر مشابه از نظر آماری اختلاف معنی‏داری دارند (۰۵/۰>p).
۳-۷-۴ بررسی اثر جیرههای حاوی تانن بر صفات لاشه
میانگین وزن و انداره قطعات لاشه برههای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی در جدول ۲۰-۴ آورده شده است. بدین صورت که بین تیمار شاهد و سایر تیمارهای آزمایشی از نظر وزن گرم لاشه (وزن پس از کشتار)، وزن جگر، وزن پر دستگاه گوارش، وزن ران، وزن سردست، وزن راسته و فیله کمری، وزن قفسه سینه، طول پا، عرض کپل و ضخامت چربی پشت اختلاف معنیداری مشاهده شد (۰۵/۰>p). به طوری که در همه صفات بالا بجز وزن پر دستگاه گوارش تیمار شاهد دارای بالاترین و تیماره ۲ (حاوی جیره ۲/۴ درصد تانن) پاینترین مقدار را از خود نشان دادند. در وزن زنده، وزن پوست، وزن چهار قلم، وزن جگر سفید، وزن قلب، وزن کلیه، وزن دنبه، وزن گردن، وزن چربی احشایی، طول لاشه، عمق سینه، طول نیم لاشه و محیط کپل بین تیمار شاهد و سایر تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده بازده لاشه به ترتیب برای تیمارهای ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ برابر با ۹۶/۱، ۱۹/۲، ۱۲/۲، ۱۳/۲ و ۱۷/۲ میباشد، که مطلوبترین بازده لاشه برای تیمار شاهد و نامطلوبترین بازده لاشه برای تیمار دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن بود. بازده لاشه، نسبت وزن لاشه گرم به وزن زنده خالی بدن است زیرا محتویات اندامهای گوارشی حدود ۲۵ درصد وزن زنده را تشکیل میدهند. زیاد بودن درصد لاشه میتواند بیانگر کمتر بودن نسبت اعضای محوطه شکمی دام ( اعم از دستگاه گوارش و چربی احشایی) باشد، که به هر صورت از نظر اقتصادی ارزش چندانی ندارند. همچنین زیاد بودن این محتویات منجر به زیاد شدن هزینه نگهداری دامها میشود (خالداری، ۱۳۸۲). وزن پر دستگاه گوارش در تیمار ۳ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و پلیاتیلنگلیکول) بالاترین و تیمار شاهد پاینترین مقدار را به خود اختصاص دادند. به نظر میرسد توان آبگیری قابل توجه پوسته انار با اثرات درمانی پلیاتیلنگلیکول توجیه کننده بالاتر بودن وزن شکمبه پر در تیمار ۳ باشد. این رویه مشابه در تیمار دریافت کننده پلیاتیلنگلیکول برای تمام صفات اندازگیری شده تکرار شده است. اندازهگیری چربی احشایی در این آزمایش از این نظر اهمیت دارد که مقدار آن معرف محل ذخیره چربی در لاشه برهها میباشد (پناهی، ۱۳۷۴). اسیدهای چرب و تریگلیسریدهای حاصل از تجزیه پوسته انار میتواند مواد متابولیکی لازم برای تولید تریگلیسریدها و افزایش وزن و درصد چربی احشایی را تامین نماید. با توجه به نتایج به دست آمده تیمارهای دریافت کننده مکمل متیونین پایینترین وزن چربی احشایی و وزن دنبه را داشتهاند. اورتون [۱۶۳]و والدرون[۱۶۴] (۲۰۰۴ ) چنین گزارش نمودند مکمل متیونین نقش مهمی در بتا اکسیداسیون میتوکندیایی اسیدهای چرب در کبد (نقش در بیوسنتز کارنیتین) و خروج تریگلیسریدها به صورت لیپوپروتئینهای با چگالی پایین که در بیوسنتز آپولیپوپروتئین B100 مهم بوده و یا با متابولیسم کولین ارتباط دارند، خواهد شد. که با نتایج به دست آمده در این آزمایش در تطابق است. نرخ رشد حیوان بستگی به میزان مصرف خوراک و قابلیت دسترسی مواد مغذی جیره و راندمان برهها در تبدیل مواد غذایی به وزن زنده است و از عوامل مختلفی از جمله نژاد، جنس، سن و سطوح تغذیه تبعیت میکند (تامسون[۱۶۵] و همکاران، ۱۹۹۵). مکیت[۱۶۶] (۲۰۰۲) گزارش نمود مقدار چربی ذخیره شده متناسب با وزن لاشه است که با افزایش آن چربی نیز زیاد میشود. همچنین نتایج متفاوت ترکیب لاشه در برهها متاثر از تغییرات عوامل ژنوتیپی و محیطی گزارش شده است ( شارل و همکاران، ۱۹۸۲). واگهرن و همکاران (۱۹۹۴) پیشنهاد کردند در برخی مواقع کاهش مصرف خوراک به هنگام مصرف گیاهان حاوی تانن باعث کاهش رشد حیوان می‌شود. کاهش مصرف خوراک و کاهش نرخ رشد در دامهایی که از برگهای حاوی تانن درخت استفاده می‌کردند مشاهده شده است. میزان تانن بیش از ۵ درصد در علوفه تنها به عنوان عامل عدم خوشخوراکی عمل نمی‌کند بلکه ممکن است باعث کاهش قابلیت هضم شود و هنگامی که از این علوفه‌ها بطور خالص در جیره استفاده شود می‌تواند باعث کاهش تولید، وزن و پشم گوسفندان شود (کومار و وایتیاینتان، ۱۹۹۰). کاهش رشد دام به هنگام مصرف تانن به علت اثرات توأم کاهش مصرف خوراک و کاهش قابلیت هضم  حقیقی پروتئین رخ می‌دهد، همچنین پیشنهاد شده است ترکیبات فنولی با وزن مولکولی کم که در مراحل اولیه رشد گیاه وجود دارند در دستگاه گوارش جذب شده و از طریق افزایش انرژی مورد نیاز برای سم‌‌زدایی و اثرات منفی روی سیستم فیزیولوژیک باعث کاهش رشد می‌شوند (واگهرن و همکاران، ۱۹۹۴). که با نتایج به دست آمده در این تحقیق مطابقت دارد. به طور کلی میتوان اینگونه جمعبندی نمود جیرههای با سطح انرژی بالا (تیمار شاهد) سبب هدایت انرژی مازاد به انباشت چربی ذخیره شده در دنبه شده که همبستگی منفی با قطعات ممتاز گوشت لاشه دارد. استفاده از پوسته انار همراه با مکمل متیونین سبب بهبود صفات لاشه نسبت به تیمار دریافت کننده پوسته انار به تنهایی شده است.
جدول ۲۱-۴ میانگین وزن و انداره قطعات لاشه برههای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی (کیلوگرم)

 

برای دانلود متن کامل این فایل به سایت torsa.ir مراجعه نمایید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

۴۸/۱

 

 

 

b*

 

 

۵۲/۳

 

 

۷۴/۲

 

 

۹۵/۲

 

 

۵۲/۸

 

 

۷۲/۲

 

 

۲۵/۲

 

 

 

c*

 

 

۶۷/۶۳۶

 

 

۶۴۸

 

 

۳۳/۶۵۴

 

 

۶۸/۶۵۲

 

 

۶۸/۶۵۷

 

 

۴۶/۴

 

 

 

h*

 

 

۴۹/۶۴

 

 

۳۱/۶۴

 

 

۳۵/۶۵

 

 

۹۵/۵۰

 

 

۴۲/۶۷

 

 

۷۵/۳

 

 

تیمار یک (شاهد)، تیمار ۲ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن)، تیمار ۳ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۳۰ میلیگرم PEG)، تیمار ۴ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین) و تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین); L* (روشنایی); a* (قرمزی); b* ; )زردی) h (ارتفاع تابش نور); c (زاویه تابش نور)
SEM خطای استاندارد میانگین‏ها; در هرردیف اعداد دارای حروف غیر مشابه از نظر آماری اختلاف معنی‏داری دارند (۰۵/۰>p).
فصل پنجم
نتیجهگیری و پیشنهادات
فصل پنجم
نتیجهگیری و پیشنهادات
۱-۵ نتیجهگیری
تاننهای متراکم بر اساس نوع گیاه و مقدارشان تاثیر متفاوتی بر روی پارامترهای شکمبه دارند. در مورد تاثیر تاننها بر پارامترهای تولید گاز میتوان اینگونه جمعبندی نمود که تاننها باعث افزایش مقدار گاز تولیدی در ۲۴ ساعت، قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و مقدار فراسنجه تولید گاز از بخش قابل تخمیر شدند ولی تاثیر آنها بر نرخ تولید گاز معنیدار نبود. همچنین تاننها سبب کاهش تجزیهپذیری، عامل بخشبندی و سنتز پروتئین میکربی شدند. افزایش تولید گاز در نتیجه استفاده از پوسته انار در جیره میتواند نتیجهای از تفاوت الگوی تخمیر در این جیرهها در نتیجه تغییر در اجزای فیبری جیره و یا حذف میکروارگانیسمهایی مانند پروتوزواها باشد که با بلع کربوهیدراتهای سهلالتخمیر، تخمیر و تولید گاز را محدود میکنند. کاهش در سنتز پروتئین میکربی ممکن است به دلیل کاهش جمعیت باکتریهای سلولایتیک شکمبه باشد. افزایش در قابلیت هضم ماده آلی را میتوان به تعادل گوگرد در شکمبه نسبت داد چرا که افزودن اسیدهای آمینه گوگرددار بخصوص متیونین نقش مهمی در سم زدایی اسید تانیک جیره دارند این فرضیه در تک معدهیها به اثبات رسیده است اما در نشخوارکنندگان نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. در مورد تاثیر تاننها بر فاکتورهای عملکردی دام میتوان اینگونه نوشت که بر مصرف ماده خشک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی و اثرات معنیداری نداشته است. در مورد فراسنجههای خونی میتوان اینگونه جمعبندی نمود اثرات تانن و متیونین بر اوره خون برههای تغذیه شده با جیرههای حاوی تانن معنیدار نبوده اما سبب افزایش غلظت گلوکز خون برهها بخصوص در تیمارهای حاوی تانن و مکمل متیونین شده است. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، NDF ، ADF،pH شکمبه و نیتروژن آمونیاکی کاهش یافته است. دلیل کاهش قابلیت هضم فیبر میتواند در اثر تداخل تاننها با آنزیمهای سلولاز و باکتریهای شکمبه باشد. علت کاهش قابلیت هضم پروتئین میتواند به علت تشکیل کمپلکس تانن با پروتئینهای باند شده به دیواره سلولی و لیگنین بعد از هضم خوراک باشد این عوامل باعث می‌شود تا در مواقعی مقدار نیتروژن نامحلول در شوینده خنثی دفعی در مدفوع بیشتر از مقدار مصرفی تخمین زده شود که با یافتههای ما مطابقت دارد. راندمان لاشه، وزن پر دستگاه گوارش در حضور تانن و متیونین کاهش معنیداری یافتند، همچنین وزن چربی که به عنوان یک شاخص ارزشمند دیگری برای بررسی عملکرد محسوب میشود کاهش یافت.میانگین شاخص رنگ سنجی برای بافت شکمبه دارای اثرات معنیداری برای سامانههای L*، a*، b*، c* وh* نسبت به تیمار شاهد از خود نشان داد. اما میانگین شاخص رنگ سنجی برای بافت راسته و فیله کمری از نظر شاخص L* دارای اثرات معنیدار، ولی نتوانست شاخصههای a*، b*، c* وh* را تحت تاثیر قرار دهد.
۲-۵ پیشنهادات
استفاده از متیونین محافظت شده شکمبه ای در شرایط تغذیه حیوان با سطوح مختلف تانن

 

 

 

ای مدیریتی در صورت توجه و حمایت مدیر یت ارشد شرکت دانش بنیان می تواند شرکت را در حصول موفقیت سازمانی یاری برساند و در غیر اینصورت آن نیز مانند بسیاری از پارادایم ها و رویه های متعدد سازمانی به جز صرف وقت با ارزش مدیریت شرکت و کارمندان حاصلی در بر نخواهد داشت. در شرایط کنونی که به سرعت شرایط تجاری و اقتصادی تغییر می کند به کار بستن هوشمندی کسب و کار می تواند چتری برای مصون ماندن سازمان در کوران های اقتصادی باشد.(ملک اخلاق و حیدر نیای کهن، ۱۳۹۲).
هوشمندی کسب و کار، یک مدل پایه ای فعال و راهکار چشم انداز جهت کشف موارد پنهان، تصمیم گیری در مقیاسی بزرگ از داده های کسب و کار برای اطلاع رسانی بهتر در فرآیند کسب و کار است(تارخ و حاتمی لنکرانی،۱۳۸۹).
در تعریف دیگر آمده است که: هوش تجاری را فرآیند بالا بردن سوددهی سازمان در بازار رقابتی، با استفاده هوشمندانه از داده های موجود در فرآیند تصمیم گیری می داند(گلستانی،۱۳۸۶).
هوشمندی کسب و کار عبارت است از دامنه متنوعی از نرم افزارها و راه حل های تحلیلی برای جمع آوری ، ادغام و یکپارچه سازی، تجزیه و تحلیل و فراهم نمودن دسترسی به اطلاعات در شیوه ای که به کاربران سازمان اجازه دهد تا تصمیمات تجاری(کسب و کار) بهتری اتخاذ کنند. هوشمندی کسب و کار، ارتباطات در سازمان را تسهیل نموده و اطلاعات به هنگام را برای تحلیلگران در هر سطح افقی و عمودی در درون و بیرون سازمان فراهم می نماید. هوشمندی کسب و کار، نتیجه تجزیه وتحلیل عمیق داده های تجاری مفصل می باشد که شامل پایگاه های داده و تکنولوژی های کاربردی و همچنین اقدامات تحلیلی می باشد. هوشمندی کسب و کار از نظر فنی گسترده تر و شامل مدیریت دانش، برنامه ریزی منابع موسسه، سیستم های پشتیبان از تصمیم و داده کاوی می باشد(رانجان و باتانگار،۲۰۱۱).
هوشمندی کسب و کار عبارت است از فرآیندی که از طریق آن، سازمان ها مزایای فناوری اطلاعات جدید را به منظور گردآوری، مدیریت و تجزیه و تحلیل داده های ساختاری(ساختار یافته) یا غیرساختاری(ساختار نیافته) را کسب می کنند. به بیان دیگر، از طریق استخراج، ادغام، یکپارچه سازی و تجزیه و تحلیل داده ها، رویه های پردازش کسب و کار در تصمیم گیری مورد حمایت قرار می گیرند.
مسائل و مقادیر زیادی داده به عنوان ورودی برای تجزیه و تحلیل، به سیستم های داده کاوی وارد می شود و تصمیم گیرندگان می توانند اطلاعات مفیدی را به موقع برای اخذ تصمیم صحیح و مناسب و افزایش کیفیت تصمیم گیری خودکار با توجه به موقعیت سازمان، تجزیه و تحلیل فروش، تقاضای مشتری، ترجیح محصول و غیره برای سازمان ها از طریق تجزیه و تحلیل سیستم پایگاه داده و همچنین پردازش ریاضی، آماری، هوش مصنوعی، داده کاوی و ابزارهای پردازش آنلاین ارائه می شود. به طور کلی، هدف هوشمندی کسب و کار ارائه بهترین کمک به کاربران در فرآیند تصمیم گیری می باشد(لین و دیگران،۲۰۰۹).
۲-۱- ۴ ضرورت استفاده از هوشمندی کسب و کار در سازمان ها:
همان طور که از تعاریف متعدد استنباط می شود، هوشمندی کسب و کار در قالب هر تعریفی به دنبال افزایش سودآوری سازمان با استفاده از اتخاذ تصمیمات هوشمند و دقیق است و به طور اعم می توان ضرورت های زیر را برای این رویکرد نوین عنوان کرد:
۱- تعیین گرایش های تجاری سازمان که موجب می شود تا سازمان بدون اتلاف وقت و هزینه و انرژی در سایر مسیرها به دنبال اهداف کلان و اساسی خود متمرکز شود.
۲- تحلیل عمیق بازار.
۳- پیش بینی بازار که می تواند قبل از اینکه رقبا سهم بازار خود را توسعه دهند، منافع جدید به وجود آمده در بازار را عاید سازمان نماید.
۴- بالا بردن سطح رضایتمندی مشتریان می تواند موجبات استمرار کسب و کار شده و از دست دادن این اعتماد و رضایت مندی مراتبی را برای بنگاه به همراه دارد.
۵- با شناسایی مشتریان دائمی و وفادار و پیگیری رفتار آنان، جهت گیری های کلان و استراتژیک قابل انجام است.
۶- تقسیم بندی مشتریان و متعاقباً ایجاد تنوع در روش برخورد با هر گروه از مشتریان.
۷- افزایش کارآیی سازمان در امور داخلی و شفاف سازی رویه فرآیندهای کلیدی.