۶

گلوکز

b42/76

a51/88

c83/56

a09/89

a62/90

۳۸/۵

اوره

۸۳/۱۷

۷۹/۱۷

۵۲/۲۱

۸۰/۲۰

۱۰/۲۲

۹۲/۱

تیمار یک (شاهد)، تیمار ۲ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن)، تیمار ۳ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۳۰ میلی گرم PEG)، تیمار ۴ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین) و تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین); SEMخطای استاندارد میانگین‏ها; در هرردیف اعداد دارای حروف غیر مشابه از نظر آماری اختلاف معنی‏داری دارند (۰۵/۰>p).
۳-۷-۴ بررسی اثر جیرههای حاوی تانن بر صفات لاشه
میانگین وزن و انداره قطعات لاشه برههای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی در جدول ۲۰-۴ آورده شده است. بدین صورت که بین تیمار شاهد و سایر تیمارهای آزمایشی از نظر وزن گرم لاشه (وزن پس از کشتار)، وزن جگر، وزن پر دستگاه گوارش، وزن ران، وزن سردست، وزن راسته و فیله کمری، وزن قفسه سینه، طول پا، عرض کپل و ضخامت چربی پشت اختلاف معنیداری مشاهده شد (۰۵/۰>p). به طوری که در همه صفات بالا بجز وزن پر دستگاه گوارش تیمار شاهد دارای بالاترین و تیماره ۲ (حاوی جیره ۲/۴ درصد تانن) پاینترین مقدار را از خود نشان دادند. در وزن زنده، وزن پوست، وزن چهار قلم، وزن جگر سفید، وزن قلب، وزن کلیه، وزن دنبه، وزن گردن، وزن چربی احشایی، طول لاشه، عمق سینه، طول نیم لاشه و محیط کپل بین تیمار شاهد و سایر تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده بازده لاشه به ترتیب برای تیمارهای ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ برابر با ۹۶/۱، ۱۹/۲، ۱۲/۲، ۱۳/۲ و ۱۷/۲ میباشد، که مطلوبترین بازده لاشه برای تیمار شاهد و نامطلوبترین بازده لاشه برای تیمار دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن بود. بازده لاشه، نسبت وزن لاشه گرم به وزن زنده خالی بدن است زیرا محتویات اندامهای گوارشی حدود ۲۵ درصد وزن زنده را تشکیل میدهند. زیاد بودن درصد لاشه میتواند بیانگر کمتر بودن نسبت اعضای محوطه شکمی دام ( اعم از دستگاه گوارش و چربی احشایی) باشد، که به هر صورت از نظر اقتصادی ارزش چندانی ندارند. همچنین زیاد بودن این محتویات منجر به زیاد شدن هزینه نگهداری دامها میشود (خالداری، ۱۳۸۲). وزن پر دستگاه گوارش در تیمار ۳ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و پلیاتیلنگلیکول) بالاترین و تیمار شاهد پاینترین مقدار را به خود اختصاص دادند. به نظر میرسد توان آبگیری قابل توجه پوسته انار با اثرات درمانی پلیاتیلنگلیکول توجیه کننده بالاتر بودن وزن شکمبه پر در تیمار ۳ باشد. این رویه مشابه در تیمار دریافت کننده پلیاتیلنگلیکول برای تمام صفات اندازگیری شده تکرار شده است. اندازهگیری چربی احشایی در این آزمایش از این نظر اهمیت دارد که مقدار آن معرف محل ذخیره چربی در لاشه برهها میباشد (پناهی، ۱۳۷۴). اسیدهای چرب و تریگلیسریدهای حاصل از تجزیه پوسته انار میتواند مواد متابولیکی لازم برای تولید تریگلیسریدها و افزایش وزن و درصد چربی احشایی را تامین نماید. با توجه به نتایج به دست آمده تیمارهای دریافت کننده مکمل متیونین پایینترین وزن چربی احشایی و وزن دنبه را داشتهاند. اورتون [۱۶۳]و والدرون[۱۶۴] (۲۰۰۴ ) چنین گزارش نمودند مکمل متیونین نقش مهمی در بتا اکسیداسیون میتوکندیایی اسیدهای چرب در کبد (نقش در بیوسنتز کارنیتین) و خروج تریگلیسریدها به صورت لیپوپروتئینهای با چگالی پایین که در بیوسنتز آپولیپوپروتئین B100 مهم بوده و یا با متابولیسم کولین ارتباط دارند، خواهد شد. که با نتایج به دست آمده در این آزمایش در تطابق است. نرخ رشد حیوان بستگی به میزان مصرف خوراک و قابلیت دسترسی مواد مغذی جیره و راندمان برهها در تبدیل مواد غذایی به وزن زنده است و از عوامل مختلفی از جمله نژاد، جنس، سن و سطوح تغذیه تبعیت میکند (تامسون[۱۶۵] و همکاران، ۱۹۹۵). مکیت[۱۶۶] (۲۰۰۲) گزارش نمود مقدار چربی ذخیره شده متناسب با وزن لاشه است که با افزایش آن چربی نیز زیاد میشود. همچنین نتایج متفاوت ترکیب لاشه در برهها متاثر از تغییرات عوامل ژنوتیپی و محیطی گزارش شده است ( شارل و همکاران، ۱۹۸۲). واگهرن و همکاران (۱۹۹۴) پیشنهاد کردند در برخی مواقع کاهش مصرف خوراک به هنگام مصرف گیاهان حاوی تانن باعث کاهش رشد حیوان می‌شود. کاهش مصرف خوراک و کاهش نرخ رشد در دامهایی که از برگهای حاوی تانن درخت استفاده می‌کردند مشاهده شده است. میزان تانن بیش از ۵ درصد در علوفه تنها به عنوان عامل عدم خوشخوراکی عمل نمی‌کند بلکه ممکن است باعث کاهش قابلیت هضم شود و هنگامی که از این علوفه‌ها بطور خالص در جیره استفاده شود می‌تواند باعث کاهش تولید، وزن و پشم گوسفندان شود (کومار و وایتیاینتان، ۱۹۹۰). کاهش رشد دام به هنگام مصرف تانن به علت اثرات توأم کاهش مصرف خوراک و کاهش قابلیت هضم  حقیقی پروتئین رخ می‌دهد، همچنین پیشنهاد شده است ترکیبات فنولی با وزن مولکولی کم که در مراحل اولیه رشد گیاه وجود دارند در دستگاه گوارش جذب شده و از طریق افزایش انرژی مورد نیاز برای سم‌‌زدایی و اثرات منفی روی سیستم فیزیولوژیک باعث کاهش رشد می‌شوند (واگهرن و همکاران، ۱۹۹۴). که با نتایج به دست آمده در این تحقیق مطابقت دارد. به طور کلی میتوان اینگونه جمعبندی نمود جیرههای با سطح انرژی بالا (تیمار شاهد) سبب هدایت انرژی مازاد به انباشت چربی ذخیره شده در دنبه شده که همبستگی منفی با قطعات ممتاز گوشت لاشه دارد. استفاده از پوسته انار همراه با مکمل متیونین سبب بهبود صفات لاشه نسبت به تیمار دریافت کننده پوسته انار به تنهایی شده است.
جدول ۲۱-۴ میانگین وزن و انداره قطعات لاشه برههای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی (کیلوگرم)