۵۳/۶±۲۵/۷۷

۴٫۳٫ متغیرهای پژوهش
۱٫۴٫۳٫ متغیرهای مستقل
متغیرهای مستقل این پژوهش عبارتند از:
نوع تمرین مقاومتی در دو سطح تداومی و تناوبی (مقایسه بین گروهی)
تمرین مقاومتی تداومی (بررسی درون گروهی)
تمرین مقاومتی تناوبی (بررسی درون گروهی)
۲٫۴٫۳٫ متغیرهای وابسته
متغیرهای وابسته این پژوهش عبارتند از:
آلبومین اوری
توتال پروتئین اوری
بتا۲ میکروگلوبولین اوری
کراتینین اوری
نسبت پروتئین به کراتینین ادراری
۵٫۳٫ روش جمع آوری اطلاعات
یک هفته قبل از اجرای پژوهش، در جلسه توجیهی آزمودنیها با پروتکل تمرین آشنا شدند. در این جلسه، علاوه بر آشنا سازی آزمودنیها با حرکات مقاومتی، ویژگیهای آنتروپومتریکی، قد، وزن، درصد چربی و نیز ۱RM و vo2max با استفاده از تست شاتل ران، اندازه گیری شد. سپس ۴۸ ساعت قبل از شروع تمرینات در جلسه آزمون حاضر شدند و از گروه تمرینی قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از یک جلسه فعالیت مقاومتی تداومی و تناوبی، و از گروه کنترل بدون تمرین نمونه ادراری اخذ گردید. این جلسه با ۲۰% یک تکرار بیشینه برگزار گردید. سپس آزمودنیها به مدت ۸ هفته، برنامه تمرینی خود را بصورت فزاینده انجام دادند. آنها در هفته ۳ جلسه به تمرین پرداختند و همچنین بار اضافه فزاینده اعمال شده بدین صورت بود که، آزمودنیها در طی این ۸ هفته، تمرینات خود را به ترتیب با ۲۰%، ۲۵%، ۳۰%، ۳۵%، ۴۰%، ۴۵%، ۵۰% و ۵۵% یک تکرار بیشینه برای هفتههای اول تا هشتم انجام دادند. بعد از اتمام ۸ هفته تمرین، و پس از استراحت متناسب با فاصله روز اول نمونه گیری و شروع تمرینات (۴۸ ساعت)، جلسه آخر فعالیت مقاومتی درست به مانند روز اول و با همان شدت ۲۰% یک تکرار بیشینه انجام شد. قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از این جلسه نیز نمونه ادراری اخذ گردید، و از گروه کنترل بدون تمرین نمونه گیری بعمل آمد.
۶٫۳٫ برنامه تمرین
برنامه تمرینات مقاومتی شامل ۸ هفته و ۳ روز در هفته و هر جلسه ۶۸ دقیقه شامل ۱۰ دقیقه گرم کردن، ۵۲ دقیقه تمرین اصلی و ۶ دقیقه سرد کردن بود. در این برنامه درصدی از یک تکرار بیشینه و سرعت اجرا به عنوان شدت تمرین و حجم تمرین در نظر گرفته شد. بار تمرینی در تمرینات تداومی و تناوبی مقاومتی یکسان بود. تمرینات مقاومتی به صورت دایرهای و به دو شیوه تداومی و تناوبی طراحی شد. هر دایره شامل پرس سینه، پرس پا، جلو بازو، جلو پا، پشت بازو، پشت پا و کشش جانبی یا لت بود که ترتیب اجرای حرکات نیز به همین شکل بود. مدت زمان هر ایستگاه ۳ دقیقه در نظر گرفته شد که با سرعتهای متفاوت در تمرینات تداومی و تناوبی به انجام رسید. فاصله استراحتی بین هر ایستگاه یک دقیقه و بین دو دایره دو دقیقه در نظر گرفته شده است. در هر جلسه تمرین دو دایره در نظر گرفته شد. گروه تمرین تداومی ۳ دقیقه هر ایستگاه خود را با سرعت V انجام داد (V برابر با ۷۵ bpm در نظر گرفته شد). گروه تمرین تناوبی ۱۰ ثانیه با سرعت ۲V و ۲۰ ثانیه با سرعت ½ V انجام داد تا ۳ دقیقه هر ایستگاه به پایان برسد. از آنجا که سرعت حرکت با مترونوم کنترل میشد، تعداد حرکات در هر ست، برای تمام حرکات و با افزایش شدت تمرین یکسان بود.
شرح کامل برنامه تمرینی در جدول ۲٫۳ آورده شده است.
جدول ۲٫۳٫ برنامههای تمرینی