ترجمه: قسم میخورم که من در گفتار صادق خویش وفادار هستم و گرنه محبّت من نسبت به أهل بیت(ع) دروغ و کذب است.
متن حاضر:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مَا کَانَ تَیمٌ لِهَاشِمٍ بِأَخٍ   وَ لا عَدِیٌّ لأَحمَدٍ بِأَبِ
(همان: ۳۷)

 

ترجمه: تیم بن مره که از دار و دستهی ابوبکر است برادر بنی هاشم(ع) نیست، و همچنین عدیّ از دار و دستهی عمر بن خطّاب پدر پیامبر (ما) احمد(ص) نیست.
متن غایب:
وَإِذْ قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاهِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یَأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءهُم بِالْبَیِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ﴿صف/۶﴾.
ترجمه: و هنگامى را که عیسى پسر مریم گفت اى فرزندان اسرائیل من فرستاده خدا به سوى شما هستم تورات را که پیش از من بوده تصدیق مى‏کنم و به فرستاده‏اى که پس از من مى‏آید و نام او احمد است بشارتگرم پس وقتى براى آنان دلایل روشن آورد گفتند این سحرى آشکار است.
عملیات بینامتنی: این آیه و آیات ما قبل و ما بعد آن در مقام اثبات رسالت و نبوّت رسول خدا(ص) است و این آیه در حکم مقدمه و زمینه چینی برای ذکر این مطلب است که رسول خدا(ص) فرستادهای است که عیسی(ع) به آمدن او بشارت داده و خدا او را با هدایت و دین حق گسیل داشته و دین او نوریست که مردم به وسیلهی آن به سعادت راه مییابند. شاعر ما دیکالجن با ذکر نام قرآنی پیامبر اکرم(ص)، شعر خویش را مزیّن کرده است. رابطهی بینامتنی این دو بیت و ابیات مشابه از شعر شاعر که واژهی أحمد را استفاده کردهاند، با کلام وحی از نوع علم یا شخصیت میباشد.
متن حاضر:

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت zusa.ir مراجعه نمایید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شَبِیهُ قَمِیصِ یُوسُفَ حِینَ جَــاؤُوا   عَــلَی لَبّـاتِــهِ بِـــدَمٍ کَــذُوبِ
(دیکالجن، ۱۴۱۲هـ: ۴۳)

 

ترجمه: شبیه به پیراهن یوسف(ع) است، آن هنگام که برادرانش با پیراهن آغشته به خونی غیر از خون یوسف آمدند.
متن غایب:
إِذْ قَالَ یُوسُفُ لِأَبِیهِ یَا أَبتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لِی سَاجِدِینَ ﴿یوسف/۴﴾.
ترجمه: [یاد کن] زمانى را که یوسف به پدرش گفت اى پدر من [در خواب] یازده ستاره را با خورشید و ماه دیدم دیدم [آنها] براى من سجده مى‏کنند.
عملیات بینامتنی: آیه ۴ از سورهی یوسف آغاز ماجرای یوسف(ع) و حکایت خواب اوست، برای پدرش یعقوب. که «رؤیت یوسف شامل دو نوع رؤیت بوده، یکی، دیدن امری مادّی و صوری که همان دیدن ستارهها و ماه و خورشید باشد و دیگری، دیدن امری معنوی که رؤیت سجده و خضوع و تعظیم آنها و سجدهای از روی اراده و علم و عقل بوده و خداوند با این رؤیای صادقه از ابتدا و شروع تربیت یوسف(ع) دورنمای آینده درخشان او را به وی نشان میدهد تا برای او بشارتی باشدکه در برابر ناملایمات تحمّل خود را از کف ندهد. در روایات آمده است که این سوره بعد از عام الحزن[۴۸]، برای
 

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت