۲۰۲/۰

 

 

۲۳۵/۰

 

 

هفته دهم

 

 

 

۰۱۲/۰

 

 

a260/0

 

 

b250/0

 

 

b240/0

 

 

b210/0

 

 

b245/0

 

 

هفته یازدهم

 

 

 

۰۵۰/۰

 

 

ab168/0

 

 

ab156/0

 

 

ab165/0

 

 

b151/0

 

 

a178/0

 

 

میانگین کل

 

 

تیمار یک (شاهد)، تیمار ۲ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن)، تیمار ۳ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۳۰ میلی گرم PEG)، تیمار ۴ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین) و تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین); SEMخطای استاندارد میانگین‏ها; در هر ستون اعداد دارای حروف غیر مشابه از نظر آماری اختلاف معنی‏داری دارند (۰۵/۰>p).
۳-۲-۴ ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی
همانگونه که در جدول ۱۰-۴ نشان داده شده اثر تیمارهای آزمایشی بر میانگین مصرف ماده خشک در هفته اول نسبت به تیمار شاهد معنیدار بود (۰۵/۰>p). بدین صورت که تیمارهای دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین و ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین با (۵۵۰ گرم در روز) و تیمار شاهد با (۴۴۰ گرم در روز) بیشترین و کمترین مصرف ماده خشک را داشتهاند. میانگین مصرف ماده خشک در کل دوره به ترتیب بین تیمارهای آزمایشی شامل ۱۱۰۰، ۱۰۳۰، ۱۰۷۰، ۱۰۳۰ و ۱۰۵۰ گرم در روز بوده است. تیمار شاهد بیشترین میانگین مصرف ماده خشک (۱۱۰۰ گرم در روز) و تیمارهای دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن و ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین کمترین میانگین مصرف ماده خشک روزانه (۱۰۳۰گرم در روز) را در کل دوره داشتهاند اما از نظر آماری تفاوتی بین تیمارها مشاهده نشد (۰۵/۰<p). مصرف روزانه خوراک می‌تواند تحت تاثیر دفعات خوراک‌دهی و مقدار خوراک‌دهی قرار گیرد. مقدار غذای مصرفی در هر وعده توسط پیام‌های سیری، شامل کشیدگی و انبساط شکمبه، افزایش غلظت ماده خشک مایع شکمبه و جذب متابولیت‌ها از شکمبه و روده محدود می‌شود (آلن[۱۴۷]، ۲۰۰۰). تنظیم فیزیکی مصرف خوراک‌، نیز به صورت اثر پری دستگاه گوارش یا شکمبه، توصیف شده است (لهمن[۱۴۸]، ۱۹۴۱). مقدار انبساط دستگاه گوارش که باعث محدود شدن مصرف خوراک می‌شود، در حیوانات با مقادیر مختلف تولید و وضعیت تولید مثلی متفاوت، همچنین بین جیره‌هایی با مقدار انرژی‌، مواد مغذی، ماده خشک و با شکل فیزیکی متفاوت‌، مختلف خواهد بود (آلن، ۱۹۹۶). فروغ عامری (۱۳۷۶) کاهش مصرف ماده خشک در گوسفندان با مصرف جیره‌های حاوی فرآورده فرعی پسته را به حضور ترکیبات فنولی به ویژه تانن‌ها و اثر منفی این ترکیبات بر خوشخوراکی جیره‌ها مرتبط دانست. شاکری و فضائلی (۲۰۰۵) گزارش کردند فرآورده فرعی پسته خشک شده در جیره بره‌های پرواری تا سطح ٢٠ درصد ماده خشک اثری بر مصرف خوراک نداشت، ولی در سطح ٣٠ درصد باعث کاهش معنی‌دار آن شد و این در حالی است که در تغذیه بزهای رائینی این مقدار بر مصرف ماده خشک روزانه آن‌ها اثر منفی نداشت. به نظر می‌رسد مقاومت بیشتر بز به تانن، در مقایسه با گاو و گوسفند (بهاتا و همکاران، ۲۰۰۷)، باعث عدم تأثیر منفی آن بر مصرف خوراک در آزمایش مذکور گردیده است. در مطالعه انجام شده توسط ابن عباسی و همکاران (۱۳۸۴) بر بزغالههای نر مرخز در هنگام مصرف سطوح ۰، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ درصد برگ بلوط به جای یونجه، بهترین تیمار از لحاظ مصرف ماده خشک، مربوط به تیمار۵۰ درصد برگ بلوط با مصرف ۸۱/۲ کیلوگرم خوراک (هفته اول) گزارش گردید. اما تغییرات در مصرف روزانه برگ بلوط در تیمار ۱۰۰ درصد برگ بلوط بین هفته اول تا هفته ششم آزمایش مبنی بر مصرف ۹۹/۱ کیلو گرم ماده خشک برگ بلوط در هفته اول به ۵۶/۳ کیلوگرم ماده خشک برگ بلوط در هفته ششم و عدم تفاوت معنی داری بین مصرف ماده خشک تیمارهای ۱۰۰ درصد برگ بلوط با ۱۰۰ درصد یونجه گزارش گردید. این یافته در توافق با نتایج آزمایش حاضر میباشد. نتایج این تحقیقات بیانگر این مسئله است که هر چند جیره ۱۰۰ درصد برگ بلوط نتوانسته مواد مغذی کافی برای رشد حیوانات فراهم کند (اختلاف وزن ۶ کیلوگرم با تیمار ۱۰۰ درصد یونجه)، اما مصرف ۱۰۰ درصد این جیره بدون اثرات منفی فیزیولوژیکی و کاهش مصرف خوراک نشان دهنده وجود میکروارگانیسمهای مقاوم یا تجزیه کننده تانن میباشد با توجه به این نکته در آزمایش حاضر اختلاف وزن معنی داری بین تیمار شاهد و تیمار دریافت کننده تانن مشاهده نگردید که نشان میدهد استفاده از پوسته انار میتواند از رشد مطلوب حیوان حمایت نماید. تانن می‌تواند از طریق کاهش خوشخوراکی و یا کاهش قابلیت هضم باعث کاهش مصرف خوراک شوند. تاننها دارای خاصیت قابض می‌باشند که به دلیل تشکیل کمپلکس بین تانن‌ها و گلیکوپروتئین‌های بزاق ایجاد می‌شود. این خاصیت تانن‌ها می‌تواند باعث افزایش ترشح بزاق و همچنین کاهش خوشخوراکی شود (رید و همکاران، ۱۹۹۰). که با نتایج گرفته شده در آزمایش حاضر مطابقت دارد اما با نتایج کومار و وایتیاتان ، (۱۹۹۰) در تضاد است آنها چنین گزارش نمودند نحوه مصرف علوفه می‌تواند اثر تانن را روی مصرف خوراک تحت تأثیر قرار دهد. مصرف علوفه‌های تانن‌دار بصورت خشک باعث افزایش مصرف نسبت به علوفه‌های تازه شده است. مطالعات نشان داده است استفاده از ترکیبات باند کننده تانن مثل پلی‌اتیلنگلیکول باعث افزایش مصرف علوفه‌های تانن‌دار می‌شود (سیلناکوف و همکاران، ۲۰۰۱). مصرف ماده خشک در تیمار سه (دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن و پلی‌اتیلنگلیکول) در هفته اول نسبت به تیمار شاهد افزایش داشته و این اختلاف معنیدار بود (۰۵/۰>p). اما نسبت به دیگر تیمارهای دریافت کننده تانن کاهش معنیداری داشت. در سایر هفتهها هیچ اختلاف معنیداری بین تیمار شاهد و تیمار دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن و پلی‌اتیلنگلیکول مشاهده نگردید. به طور کلی در آزمایش حاضر افزودن پلی‌اتیلنگلیکول سبب بهبود مصرف خوراک نسبت به تیماره

 

دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است.

ای دریافت کننده تانن شده است. که با نتایج سیلانیکف و همکاران، (۲۰۰۱) مطابقت دارد. به طور کلی میتوان اینگونه جمعبندی نمود افزودن مکمل اسید آمینه متیونین به جیره حاوی پوسته انار به عنوان منبع تانن در تیمارهای دریافت کننده ۲/۰ درصد متیونین (تیمار ۴) و ۴/۰ درصد متیونین (تیمار ۵) سبب بهبود مصرف ماده خشک خوراک نسبت به تیمار دریافت کننده پوسته انار به تنهایی شده است اما این اختلاف معنیدار نبود و تا کنون مطالعهای که بتواند از این یافته حمایت کند انجام نگرفته است.
۱۰-۴ میانگین هفتگی ماده خشک مصرفی برههای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی (کیلوگرم در روز)