۰

 

 

۰

 

 

۲/۸

 

 

۶/۱۰

 

 

۶/۹

 

 

۸/۹

 

 

۰/۲۶

 

 

۰/۱۳

 

 

۲/۳۴

 

 

۹/۱۰

 

 

۷/۴۲

 

 

۱/۱۰

 

 

۳/۴۸

 

 

۳/۷

 

 

۰/۶۲

 

 

۷/۱۷

 

 

۰/۶۳

 

 

۳/۱

 

 

۱/۷۱

 

 

۴/۱۰

 

 

۱/۷۵

 

 

۲/۵

 

 

۲/۷۷

 

 

۶/۲

 

 

۳-۴ بررسی اثرات افزودن متیونین به جیره حاوی تانن بر عملکرد بره‌ها
۳-۱-۴ وزن نهایی و افزایش وزن روزانه
وزن اولیه و وزن نهایی در جدول ۸-۴ نشان داده شده است. همان طور که در این جدول و نمودار ۴-۸ مشاهده می‌شود اختلاف معنی‌داری در کل هفته‌ها در بین تیمار‌ها مشاهده نشده است (۰۵/۰P>). وزن نهایی در تیمار یک (شاهد)، تیمار ۲ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن)، تیمار ۳ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و پلیاتیلنگلیکول)، تیمار ۴ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین) و تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین) به ترتیب ۲۵/۳۶، ۲۵/۳۳، ۸۷/۳۴، ۷۳/۳۳ و ۱۳/۳۵ کیلوگرم بودند. وزن ‌نهایی در تیمار دریافت کننده تانن، بدونه هیچ گونه افزودنی به شکل غیر معنیداری کمتر از دیگر تیمار‌ها بوده است. نرخ رشد حیوان بستگی به میزان مصرف خوراک و قابلیت دسترسی مواد مغذی جیره دارد. واگهرن و همکاران (۱۹۹۴) پیشنهاد کردند در برخی مواقع کاهش مصرف خوراک به هنگام مصرف گیاهان حاوی تانن موجب کاهش رشد حیوان می‌شود. کاهش مصرف خوراک و کاهش نرخ رشد در دامهایی که از برگهای درختان (سرو کوهی) حاوی تانن استفاده می‌کردند مشاهده شده است. اثرات منفی تانن ها بر نرخ رشد عموماً از کاهش مصرف خوراک و قابلیت هضم پروتئین ناشی می شود . بهاتا ( ۲۰۰۶ ) درطی آزمایشی عنوان کرد که بهترین عملکرد حیوانات با مصرف جیره حاوی ۵۰ درصد از این خوراک بیان کننده ی نقش آستانهی تانن است . بنابراین تعیین آستانهی مصرف اینگونه خوراکها به منظور بررسی اثرات آنها روی هضم و عملکرد دام از اثرات مثبت و منفی و اثرات متقابل آنها با منابع پروتئینی و کربوهیدرات و مقادیر مختلف آنها ضروری به نظر میرسد . میزان تانن بیش از ۵ درصد در علوفه تنها به عنوان عامل عدم خوشخوراکی عمل نمی‌کند بلکه ممکن است باعث کاهش قابلیت هضم شود و هنگامی که از این علوفه‌ها بطور خالص در جیره استفاده شود می‌تواند باعث کاهش تولید، وزن و پشم گوسفندان شود (کومار و ایتیاتان، ۱۹۹۰). کاهش رشد دام به هنگام مصرف تانن به علت اثرات توأم کاهش مصرف خوراک و کاهش قابلیت هضم حقیقی پروتئین نیز ممکن است رخ ‌دهد، همچنین پیشنهاد شده است ترکیبات فنولی با وزن مولکولی کم که در مراحل اولیه رشد گیاه وجود دارند در دستگاه گوارش جذب شده و از طریق افزایش انرژی مورد نیاز برای سم‌‌زدایی و اثرات منفی روی سیستم فیزیولوژیک میتواند موجب کاهش رشد ‌شوند (واگهرن و همکاران، ۱۹۹۴). که با نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر مطابقت دارد. متیونین یکی از اسیدهای آمینه مهم و ضروری که در ساختار پروتین ها یافت میشود. متیونین به عنوان دهنده بنیان متیل در بسیاری از مراحل سوخت وساز درگیر می‌شود. این اسید آمینه در ساخت کارنیتین و کراتین نقش مهمی را برعهده دارد. با توجه به نقش بیوشیمیایی آن، متیونین احتمالاً در کاهش چربی بدن و خصوصاً چربی حفره بطنی مؤثر است زیرا متیونین یک عامل لیپوتروپیک بوده و می‌تواند رشد را بهبود بخشد (برازانان، ۲۰۰۶). افزودن متیونین و به جیره حاوی پوسته انار به عنوان منبع تانن در تیمارهای ۴ و ۵ سبب بهبود رشد در پایان دوره پروار نسبت به تیمار دریافت کننده پوسته انار به تنهایی شده است. به نظر میرسد این یافته از نتایج هرواس (۱۹۸۱) حمایت میکند، چنین گزارش نمود اثرات مثبت تاننها از نظر علمی مهم است چرا که سبب افزایش جریان اسیدهای آمینه ضروری بخصوص متیونین به روده باریک شده و هزینه پروتئولیز و یا دامیناسیون اسیدهای آمینه در شکمبه را محدود میکند. افزودن پلیاتیلنگلیکول به جیره حاوی پوسته انار (تیمار۳) سبب افزایش وزن بیشتر در پایان دوره نسبت به تیمار دریافت کننده پوسته انار شده است. افزودن پلیاتیلنگلیکول به جیره حاوی تانن موجب افزایش فراهمی مواد مغذی و کاهش اثر مهاری بر فعالیت میکربها در شرایط تخمیر میشود، بنابراین سبب افزایش رشد حیوان خواهد شد( فیلد، ۱۹۸۷).
جدول ۸-۴ میانگین وزن اولیه، وزن هفتگی و وزن نهایی بره‌های آزمایشی (کیلوگرم)

 

دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است.