1. حرام بودن دوستی با کافران

 

 

 

دوستی با کافران در آیاتی چند از کتاب مجید، مورد نکوهش و نهی قرار گرفته است:
«یا ایها الذین آمنوا لاتتخذوا الیهود و النصاری اولیاء بعضهم اولیاء بعض فمن یتولهم منکم فانه منهم ان الله لایهدی القوم الظالمین».[۷۰]
ای کسانی که ایمان آورده اید، یهودیان و نصاری را به دوستی مگیرید، بعض آنان دوستان بعض دیگر. هر کس از شما با آنان دوستی کند، او هم از آنان خواهد بود. خداوند، گروه ستمکاران را هرگز هدایت نمی کند.
و…[۷۱]
گروهی، بر اساس این گونه آیات، پاره ای از دادوستدهای مسلمانان با کافران را منع کرده اند.
ابن قیم می گوید: پاره ای از فقیهان عامه، شرکت مسلمان با کافر را کراهت می دارند؛ زیرا این گونه آمیزگاری، به دوستی می انجامد که امری نارواست.
در روایتی که ابن رئاب از امام صادق (ع) در باب نکوهش شرکت مسلمان با کافر نقل کرده، حضرت فرموده است:
«و لا یصا فیه المودۀ»[۷۲]
خالصانه با او دوستی مورزد.
نکته ای را که در باب این دسته آیات مبارک باید یادآورد شد، این است که آنچه نکوهش شده است، «تولی» و «ولاء» کافران است. و این، بدان معناست که دوستی، سبب کشش روحی و بی ارادگی و تأثیر و تأثر اخلاقی و مقهور شدن و خودباختگی در برابر بیگانگان و قبول سیادت آنان شود.
اما ابراز دوستی در معاشرتها، با حفظ استقلال و شخصیت دینی، مانعی ندارد، بلکه مورد تشویق دین است.
قبل از ذکر نمونه هایی از سیره معصومان، توجه به این آیات،راهگشا خواهد بود:
«عسی الله ان یجعل بینکم و بین الذین عادیتهم منهم مودۀ والله قدیر والله غفور رحیم».
امید است خداوند میان شما و دشمنانتان، دوستی برقرار کند. خداوند قادر بر هر کار و آمرزنده و مهربان است.
« لاینها کم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین و لم بخرجوکم من دیارکم ان تبرو و تفسطوا الیهم».[۷۳]
خداوند درباره ی کسانی که با شما قصد جنگ در این نداشتند و شمار را از خانمان و دیارتان اخراج نکردند، از احسان به آنان و عدالت پیشگی نسبت به آنان، باز نمی دارد.
این آیات، نشان می دهد که رفتار دوستانه با آنان که سر جنگ ندارند پسندیده است و نسبت به دشمنان نیز، خداوند می خواهد دشمنی به دوستی بدل گردد.
اینک نمونه هایی اندک از سیره در باب حسن معاشرت و دوستی انسانی، نه دوستی سیادت، نقل می کنیم: یهودیان بسیار مسلمان شدند و سبب آن معاشرت نیک امیرمؤمنان (ع) بود.[۷۴]
پیامبر (ص) برای جنازه یهودیان به پا می خواست.[۷۵]
رسول خدا (ص) هدایای یهودیان را می پذیرفت.[۷۶]
امام باقر و صادق (ع) توصیه می کردند:
«وان جالسک یهودی فاحسن مجالسته».[۷۷]
اگر با یهودی همنشین شدی، با او نیک معاشرت کن.
امیر مؤمنان (ع) به عاملان خراج توصیه می فرمود:

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت