۱/۳۴

 

 

 

 

*جو

 

 

۴/۹۹

 

 

۷/۱۰

 

 

۴/۱

 

 

۰۵/۱۰

 

 

۶۰/۶۴

 

 

۳/۸۶

 

 

 

 

*سبوس گندم

 

 

۶/۹۴

 

 

۶/۱۴

 

 

۰/۲

 

 

۵۷/۱۰

 

 

۲۲/۶۶

 

 

۹/۱۰

 

 

 

 

*کنجاله سویا

 

 

۰/۹۰

 

 

۳/۵۰

 

 

۷/۱

 

 

۳/۱۳

 

 

۳۰/۸۳

 

 

۱/۹

 

 

 

 

*الیاف نامحلول در شویندههای اسیدی، تمام ترکیبات شیمیایی بر اساس درصد ولی انرژی قابل متابولیسم بر اساس مگاژول بر کیلوگرم ماده خشک میباشد .مقدار انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی به وسیله روش تولید گاز برآورد گردید.
* اندازگیری ترکیب شیمیایی مواد خوراکی بر اساس جدول NRC (1985)
۲-۴ آزمون تولید گاز
۲-۱-۴ اثرات اصلی تانن
مقادیر پتانسیل تولید گاز، ماده آلی هضم شده واقعی، قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم، عامل بخشبندی، توده میکربی، راندمان توده میکربی، تولید گاز در ۲۴ ساعت و روند تولید گاز تا ساعت ۹۶ پس از انکوباسیون به ترتیب در جداول شماره ۲-۴ و ۳-۴ آورده شده است. پتانسیل تولید گاز از بخش قابل تخمیر در سطح ۴/۱ درصد تانن نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی داری داشت اما برای سطوح ۸/۲، ۲/۴ درصد تانن و سطح پلی اتیلن گلیکول نسبت به تیمار شاهد کاهش غیر معنی داشت. این افزایش میتواند در نتیجه تخمیر پذیری بالای پوسته اناردر سطح ۴/۱ درصد تانن باشد. قابلیت هضم ماده آلی تیمار شاهد نسبت به تیمارهای حاوی ۸/۲، ۲/۴ درصد تانن و پلیاتیلنگلیکول (کنترل مثبت) کاهش معنیداری داشت (۰۵/۰> p) به طوری که بیشترین مقدار مربوط به تیمار (حاوی پلیاتیلنگلیکول) و کمترین مقدار را تیمار شاهد از خود نشادن داد. از نظر نرخ تولید گاز بین تیمار شاهد و سایر تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری وجود نداشت و رویه مشابهی در بخش تجزیهپذیر، انرژی قابل متابولیسم و توده میکربی تولید شده بین تیمارها مشاهده گردید. عامل بخشبندی و راندمان سنتز توده میکربی در تیمارهای دریافت کننده سطح ۴/۱ و ۸/۲ درصد تانن نسبت به شاهد کاهش معنیداری از خود نشان دادند اما برای سطوح ۲/۴ درصد تانن و سطح پلیاتیلنگلیکول این اختلاف معنیدار نبود. معنیدار نبودن اختلاف تیمارها در بخش تجزیهپذیری از یک سو و افزایش تولید گاز با استفاده از پوسته انار در جیره از سوی دیگر این پیشنهاد را مطرح میسازد که بخش کمتری از ماده آلی قابل هضم حقیقی در تیمار حاوی ۴/۱ پوسته انار برای تولید توده میکروبی مورد استفاده قرار گرفته است. بیشترین میزان تولید گاز در ۲۴ ساعت پس از انکوباسیون در تیمار شاهد و کمترین تولید گاز در تیمار حاوی بالاترین سطح تانن مشاهده گردید. مقدار زیاد تانن و فیبر میتواند موجب کاهش تولید گاز گردد. ترکیبات ثانویه هم بر تخمیر شکمبه و هم بر قابلیت هضم علوفهها تاثیر دارند. تولید گاز بیشتر در شرایط آزمایشگاهی میتواند به دلیل مقدار کمتر ترکیبات ثانویه باشد (بن سلام و همکاران، ۲۰۰۵). ولی در گیاهان به دلیل ویژگیهای ژنوتیپی مربوط به شکل فعالیت ترکیبات ثانویه بر قابلیت هضم تفاوتهای وجود دارد (بن سلام و همکاران، ۲۰۰۵ ; کانبولات و همکاران، ۲۰۰۵). در این رابطه شایان ذکر است که شدت فعالیت ضد تغذیهای تانن به ماهیت و ساختار شیمیایی (دلزل و کاروان ، ۱۹۹۸)، درجه پلی مریزاسیون (اسچوفیلد و همکاران، ۲۰۰۱)، فرایندهای بیوشیمیایی (وانگ، ۱۹۷۳) و اثر متقابل ماکرومولکولها و تاننها (هسلام، ۱۹۹۸) بستگی دارد. در مجموع، تاننها به دو صورت باعث مهار تولید گاز میشوند، که سازوکار اول مهار میکروارگانیسمهایی است که نتیجه متابولیسم آنها تولید گاز میباشد. تاننها به صورتهای مختلفی بر فعالیت و زنده ماندن میکروارگانیسمها اثر میگذارند. تاننها معمولا یا با غشاء سلولی آنها باند میشوند و یا آنزیمهای مترشحه آنها را غیر فعال مینمایند (مک سوونی و همکاران، ۲۰۰۱). سازکار دوم ترکیب شدن تاننها با مواد مغذی اعم از پروتئینها، کربوهیدارتها و مواد معدنی است (رید، ۱۹۹۵) که باعث میشود این مواد از دسترس میکروبها خارج شوند. در انکوباسیون یک ماده خوراکی با مایع شکمبه بافری شده به روش برون تنی، کربوهیدراتهای موجود در ماده خوراکی تخمیر شده و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، گازها و سلول میکربی تولید میکنند. تولید گاز نتیجهی تخمیر کربوهیدراتها به استات، پروپیونات و بوتیرات است. تولید گاز حاصل از تخمیر پروتئین، در مقایسه با کربوهیدرات نسبتا کمتر است. در ساعت ۲۴ پس از انکوباسیون که حداکثر میزان گاز تولیدی در این ساعت می‌باشد اختلاف معنیداری بین تیمار شاهد و دیگر تیمارها وجود داشته و تیمارهای حاوی پوسته انار حجم بیشتری گاز تولید نموهاند. به نظر میرسد افزایش دیواره سلولی قابل هضم با افزایش سطح پوسته انار در جیره، تولید گاز بیشتر بین جیرهها را موجب گردیده باشد. متان و دیاکسید کربن اجزای اصلی گاز تولیدی را تشکیل میدهند. افزایش تولید گاز در نتیجه استفاده از پوسته انار در جیره میتواند نتیجهای از تفاوت الگوی تخمیر در این جیرهها در نتیجه تغییر در اجزای فیبری جیره و یا حذف میکروارگانیسمهایی مانند پروتوزواها باشد که با بلع کربوهیدراتهای سهلالتخمیر، تخمیر و تولید گاز را محدود میکنند. افزایش تولید گاز در نتیجه افزودن اسید تانیک به محیط کشت از این یافته حمایت میکند (محقی و همکاران، ۱۳۹۱). همچنین این نکته نیز باید مورد توجه قرار گیرد که جیره مورد استفاده در این آزمایش دارای پروتئین نسبتا بالای میباشد و پروتئین جیره میتواند با تانن تشکیل کمپلکس داده و آن را از دسترس خارج نماید. قابلیت هضم ماده آلی در تمامی تیمارها بیشتراز شاهد بود و بیشترین افزایش در مورد تیمار ۴ (سطح ۲/۴ درصد تانن) مشاهده گردید. همبستگی مثبتی بین میزان گاز تولیدی و تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر وجود دارد (لیو و همکاران، ۲۰۰۲).
جدول ۲-۴ ف

 

دانلود متن کامل پایان نامه در سایت jemo.ir موجود است

راسنجههای تولید گاز برای اثرات اصلی جیرههای حاوی سطوح مختلف پوسته انار