یم پناه همه ماست. ما براى قرآن‏ قیام مى‏کنیم و کردیم، و پیروز خواهیم بود. شما حق هستید، در مقابل باطل ایستاده‏اید و حق پیروز است. شما براى اسلام قیام کردید و پشتیبان شما اسلام است و کسى که پشتیبان او قرآن‏ و اسلام باشد پیروز است.»(خمینی،پیشین، ج‏۹ ،ص ۴۲۱)
۲-۳-۴- مبارزه با ظلم و سلطه قدرتهای بزرگ و غلبه بر آنها:
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران همواره با تاکید بر اهمیت وارزش اعتصام به آیات نورانی قرآن،این امر مهم را سبب نجات مسلمانان از سلطه ظالمان مستکبر دانسته اند.ایشان می فرمایند:«اگر همه «مُعْتَصِم» باشند به «حبل اللَّه»- که قرآن کریم است، رسول اکرم است، اینها حبل اللَّه هستند، مقدّم بر همه، قرآن کریم است- اگر ما همه معتصم به قرآن کریم باشیم، همه مجتمع بر قرآن باشیم، تفرُّق از هم نداشته باشیم، جدایى از هم نداشته باشیم، غلبه‏مى‏کنیم بر تمام قدرتهاى بزرگ.
براى اینکه ما الآن جمعیتمان زیادتر از جمعیتهاى دیگر است. ما یک میلیارد جمعیت مسْلم تقریباً- داریم، و با همه چیز همه خزائن ارضى و همه زمینهاى وسیع، اگر ما همه با هم بودیم و اجتماع داشتیم، یک قدرت بزرگى را ایجاد مى‏کردیم که تمام قدرتها در مقابلش هیچ بود.ما همه چیز داریم، لکن نگذاشتند آنهایى که با تبلیغات و با سایر کارها مانع از رشد ما شدند، مانع از رشد طبیعى ما شدند؛ نگذاشتند که ما استفاده بکنیم از مواهب الهى، استفاده بکنیم از مواهب معنوى الهى، از مواهب مادى الهى. اگر همه مسلمین مجتمع مى‏شدند بر عمل کردن به همین یک آیه، غلبه مى‏کردند بر همه جا. حالا ما باید با هم مجتمع باشیم. اعتصام بحبل اللَّه، عمل به کتاب خداست. » (همان،ج‏۱۰، ص ۵۳۴)
ایشان با اشاره به تاثیر گذاری بسیار ایران در سایر کشورها می فرمایند:«ما اگر کوشش کنیم و آنهایى که تابع قرآن‏ خودشان را مى‏دانند، مسلمین جهان اگر کوشش کنند تا اینکه این بُعد از قرآن‏ را که بُعد اجراى عدالت اسلامى است، در جهان پخش کنند، آن وقت یک دنیایى مى‏شود که صورت ظاهر قرآن‏ مى‏شود. و ما ملت ایران که نهضت کردیم و دست ظلم را کوتاه کردیم باید دنبال این مطلب باشیم، و تا آنجایى که دست ظالمان را بکلى از کشور خودمان کوتاه کنیم و با هدایت این نور سایر کشورهاى اسلامى و سایر مستضعفان جهان بیدار بشوند و خودشان را از تحت سلطه قدرتهاى بزرگ خارج کنند. »( همان، ج‏۱۷، ص ۴۳۴)
و در سخن دیگری از ایشان آمده است:«اگر مردم را تربیت کنید به یک تربیتى سالم، و دعوت کنید به اینکه با خدا آشنا بشوند، با معارف الهى آشنا بشوند، با قرآن‏ آشنا بشوند، اگر این طور شد، کشور شما سالم مى‏ماند و به سایر جاها هم سرایت مى‏کند؛ قهرى است این. »(همان، ج‏۱۹ ص۳۵۷)
۲-۳-۵-اعاده ی مجد وعظمت اسلام ومسلمانان:
در صورتی که مسلمانان آیات قرآن را نصب العین خود در زندگی قرار دهند،نه زیر بار ظلم می روند ونه ظالم می شوند؛بلکه با تکیه بر دستورات مترقی اسلام رشد حقیقی وچشمگیری خواهند داشت،همانند آنچه در صدر اسلام رخ داد.امام خمینی (ره)نیز در این باره فرموده اند:«اى مسلمانان جهان! از جاى برخیزید و قرآن‏ کریم را به دست گرفته و به فرمان خداى تعالى گردن نهید تا مجد خود و عظمت اسلام عزیز را اعاده کنید.»(همان،ج‏۱۰، ص۳۳۹)
۲-۳-۶-سیادت عالم:
بر اساس دیدگاه امام خمینی(ره) باید قرآن‏ در همه شئون وارد بشود، و در همه جا باشد؛ در همه شئون انسانى اسلام، باید قرآن‏ وارد بشود، و به همه دستورات آن باید به دقت عمل شود.
ایشان با بیان دو آیه از آیات قرآن کریم به رابطه عمل به دستورات آیات قرآن وسیادت مسلمین در جهان پرداخته می فرمایند:«قرآن‏ وقتى مى‏فرماید: وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا مى‏فرماید: وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ؛ این طور احکام مترقى سیاسى که اگر به آن عمل بشود سیادت عالم مال شماست. این قرآن‏ را مهجور کردیم همه و اعتنا نکردیم به این مسائل.»( همان، ج‏۱۶ ،ص۳۹)
نتیجه قهری همه اهدافی که برای انس حقیقی مسلمین با قرآن بیان شد ،سیادت مسلمین در عالم است.زیرا در این صورت با سر لوحه قرار دادن دستورات خداوند به بالاترین رشد مادی ومعنوی می رسند؛که لازمه آن سیادت بر عالم است.
اهداف اجتماعی وجهانی و مولفه های آنها به شکل زیر قابل نمایش است:
اهداف جهانی
اهداف اجتماعی
حکومت قرآن در تمام شئون جامعه
حرکت معنوی واصلاح اجتماع در پرتو قرآن
افتتاح راه استفاده از قرآن برای مردم
سیادت عالم

ر کس فقط یک حرف از قرآن را گوش کند ، گرچه نخواند، خداوند براى او یک حسنه بنویسد و یک گناه از او محو کند و یک درجه برایش بالا برد.»(کلینی،۱۳۶۹ش،ج‏۴،ص ۴۱۷)
مقام معظم رهبری در سخنانی با تاکید بر اهمیت استماع قرآن می فرمایند:
«اگر بخواهیم یک ملت شصت میلیونی با قرآن به معنای واقعی کلمه آشنا بشود، مقدماتش همین‌هاست. اول باید قرآن را بشناسد. اول باید بتواند لای قرآن را باز کند. بتواند کلمات قرآن را با گوش خود مأنوس کند.» (خامنه ای،پیشین، ۲۴/۹/۱۳۷۵)
و در جای دیگری می فرمایند:«اصلاً بهتر این است که همه مردم ما انسشان با قرآن به گونه‌ای باشد که آیات قرآن به گوششان آشنا باشد؛ وقتی آیه ای را می‌خوانند، صدر و ذیل و قبل و بعد آیه برایشان آشنا باشد.» (همان،۲۷/۱۲/۱۳۷۰)
بنابر آنچه گفته شد در ادامه مراحل انس با قرآن، پس از نظر کردن به قرآن ،سکوت وگوش دادن به صوت قرآن که همراه با توجه ومیل قلبی است لازم می باشد.همزمانی این دو مرحله با مراحل دیگر سبب تکمیل شدن زنجیره به هم پیوسته مراحل انس می باشد.
نکته دیگر اینکه ملاحظه می گردد که مقام معظم رهبری (مدظله)به استماع قرآن اشاره می فرمایند اما به مرتبه ای بالاتر در استماع نیز اشاره دارند؛وآن اینکه در اثر استماع زیاد قرآن ،گوش انسان با قرآن مانوس باشد؛به آن معنا که با شنیدن آیه صدر وذیل آیه وقبل وبعد آن برای مستمع آشنا باشد.بنابر این در این مرحله هم استماع همراه انصات مطرح است؛وهم کثرت استماع.
۳-۳-قرائت قرآن:
قرائت قرآن به عنوان سومین مرحله از مراحل انس با قرآن مطرح است؛در آیه ۲۰ از سوره مزمل آمده است:
… فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَیَکُونُ مِنْکُمْ مَرْضى‏ وَ آخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ یُقاتِلُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنْهُ …؛ [اینک‏] هر چه از قرآن میسّر مى‏شود بخوانید. [خدا] مى‏داند که به زودى در میانتان بیمارانى خواهند بود، و [عدّه‏اى‏] دیگر در زمین سفر مى‏کنند [و] در پى روزى خدا هستند، و [گروهى‏] دیگر در راه خدا پیکار مى‏نمایند. پس هر چه از [قرآن‏] میسّر شد تلاوت کنید.»
بنابر آنچه که در تفاسیر ذیل آیه مذکور نقل شده است در این آیه در مورد ۲ دستوری که در ابتدای سوره داده شده بود تخفیف داده می شود،دو دستور مذکور شامل موارد زیر می باشد:
الف: وجوب قیام در هر شب: قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا …و تبدیل حکم آن به استحباب.

، ص۵۰۰)
ایشان اندرزهایی اخلاقی وعرفانی در باب تدبر در قرآن را در نامه ای به خانم فاطمه طباطبایى بیان می دارند که بسیار قابل توجه است؛به طور مثال در آنجا که فرموده اند:
«نخستین سوره قرآن‏ را اگر با تدبّر و چشمى غیر از این چشم‏انداز حیوانى بنگریم و بى‏حجابهاى ظلمانى و نورانى به او برسیم، چشمه‏هاى معارف به قلب سرازیر شود، ولى افسوس که از افتتاح آن نیز بى‏خبریم. آن را که خبر شد ،خبرش بازنیامد.
من قائل بى‏خبر و بى‏عمل به دخترم مى‏گویم در قرآن‏ کریم این سرچشمه فیض الهى تدبر کن هر چند صِرف خواندن آن ؛که نامه محبوب است به شنونده محجوب ،آثارى دلپذیر دارد،لکن تدبر در آن انسان را به مقامات بالاتر و والاتر هدایت مى‏کند أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها و تا این قفل و بندها بازنگردد و به هم نریزد، از تدبر هم آنچه نتیجه است ،حاصل نگردد.
خداوند متعال پس از قَسَم عظیم مى‏فرماید: إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتابٍ مَکْنُونٍ لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ‏ و سر حلقه آنها آنان هستند که آیه تطهیر در شأنشان نازل گردیده.
تو نیز مأیوس نباش، که یأس از اقفال بزرگ است، به قدر میسور در رفع حُجُب و شکستن اقفال براى رسیدن به آب زلال و سرچشمه نور کوشش کن. تا جوانى در دست‏تو است کوشش کن در عمل و در تهذیب قلب و در شکستن اقفال و رفع حُجُب، که هزاران جوان که به افق ملکوت نزدیکترند، موفق مى‏شوند و یک پیر موفق نمى‏شود.
قید و بندها و اقفال شیطانى، اگر در جوانى ،غفلت از آنها شود، هر روز که از عمر بگذرد ریشه‏دارتر و قویتر شوند.»(خمینی ،بی تا، ج‏۱۸، ص ۴۴۷)
بنابر این امام نیز خود سازی وطهارت باطنی را سبب تاثیر ونفوذ آیات قرآن بر قلب می دانند ،وبر این نکته که رفع حجب قلب در جوانی آسانتر است تاکید نموده ؛توصیه می کنند که از فرصت جوانی برای تهذیب قلب وشکستن اقفال و رفع حجب استفاده باید نمود.
امام خمینی (ره)برای هدایت وسلوک به سوی خداوند مراتبی را بیان می دارند،مرتبه اول را هدایت فطری و مرتبه دوم را هدایت به نور قرآن می دانند؛ بنابر سخنان امام خمینی(ره)تدبر یکی از آداب مهم انس با قرآن است ودارای اهمیت فراوانی می باشد به نحوی که بهره مندی از نور این کتاب مقدس به تدبر در آن بستگی فراوانی دارد.(خمینی،۱۳۸۸ الف،ص ۲۹۰)
مقام معظم رهبری(مد ظله)در اهمیت تدبر می فرمایند:
«عزیزان من! قراء قرآن! جوانان پاکدل انقلابی ما! این رابطه را روز به روز با قرآن بیشتر کنید؛ در خانواده‌ها عطر قرآن را در فضا منتشر کنید؛ قرآن را بخوانید و بخوانید؛ در قرآن تدبّر کنید.سعی کنید در روز مقداری قرآن تلاوت کنید. هیچ روزی بر شما نگذرد که مقداری قرآن ـ ولو چند آیه ـ با تدبّر تلاوت نکنید.» (خامنه ای، پیشین ، ۰۲/۰۶/۱۳۷۶)
ایشان در اهمیت ارتباط وتدبر مستمر با قرآن می فرمایند:«قرآن را بایستی از خودمان جدا نکنیم. دائم باید با قرآن مرتبط و مأنوس باشیم… قرآن را باز کنید، بنشینید، با حضور قلب، ده آیه، بیست آیه، پنجاه آیه، صد آیه بخوانید. قرآن را برای تدبر کردن و فهمیدن و استفاده کردن بخوانید. »(خامنه ای،پیشین، ۲۲/۶/۱۳۸۶)
مقام معظم رهبری(مدظله)در مورد اهمیت تدبر در تلاوت می فرمایند:

«از مسائل مهم سیاسى قرآن دعوت به وحدت و منع از اختلاف است- با تعبیرهاى مختلفى که در قرآن کریم هست- منع تنازع بین مسلمین و سران مسلمین است که نکته‏اش را هم فرموده است که‏ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ‏ما بررسى کنیم به اینکه آیا این دو اصل مهمى که دو اصل سیاسى مهم اسلامى است، در بین مسلمین چه وضعى دارد. آیا مسلمین اعتنایى کرده‏اند به این دو اصل؟ و آیا تبعیتى کرده‏اند از این دو اصل مهمى که اگر اطاعت از آن بکنند، تمام مشکلات مسلمین حل مى‏شود و اگر اطاعت نکنند فشل مى‏شوند و رنگ و بویشان از بین مى‏رود؟»( همان،ج‏۱۶ ،ص ۳۴ )
به دلیل اهمیتی که اتحاد مسلمانان بر اساس آیات قرآن دارد ،امام خمینی (ره)در عبارات زیبایی به ملتهای مسلمان می فرمایند:«هان اى قطره‏هاى جدا از اقیانوس‏ قرآن و اسلام، به خود آیید و به این اقیانوس‏ الهى متصل شوید، و به این نور مطلق استناره کنید تا چشم طمع جهانخواران از شما ببُرد، و دست تطاول و تجاوز آنان قطع شود، و به زندگانى شرافتمندانه و ارزشهاى انسانى برسید .»( همان،ج‏۱۶، ص ۵۱۶)
مسئله عمل به قرآن دارای اهمیت بسیاری است ،به همین دلیل امام خمینی(ره)برای تاکید وهشداردر مورد اهمیت این مسئله به آثار اخروی عدم توجه به آن ،اشاره نموده ومی فرمایند:
«باید دانست که اگر احیاء احکام و معارف قرآن را به عمل به آن و تحقّق به حقیقت آن نکنیم، در آن روز جواب رسول خدا را نتوانیم داد. کدام اهانت بالاتر از آن است که پشت پا به مقاصد و دعوتهاى آن زده شود؟ اکرام قرآن و اهل آن، که اهل بیت عصمت است، فقط به بوسیدن جلد آن و ضریح مطهّر این‏ها نیست، این یک مرتبه ضعیفه از احترام و اکرام است، که اگر به دستورات آن و فرمایشات اینان عمل کردیم مقبول است، و الاّ شبیه به استهزاء و بازیچه است. و در احادیث شریفه تحذیر سخت شده است از قارى قرآن که عامل به آن نباشد.»(خمینی ،۱۳۸۸ الف ،ص۲۱۱)
مقام معظم رهبری (مدظله)که اکنون هدایت ملت مسلمان ایران و مسلمین جهان را به عهده دارند،هدف مهم جامعه اسلامی را «قرآنی شدن به معنای حقیقی کلمه»دانسته وآن را «آمیخته شدن ملت با قرآن ،عمل به آن ودستیابی به معرفت قرآنی کامل»،بیان می دارند؛ایشان حصول این هدف را مسلمانی واقعی می دانند.(خامنه ای، پیشین، ۰۵/۱۱/۱۳۷۱)
ایشان در یکی از سخنانشان اهمیت عمل به قرآن را در ارتباط با سبک زندگی اسلامی _قرآنی،مورد تبیین قرار می دهند:
« اگر ما معتقدیم ـ که معتقدیم ـ که عمل به قرآن، اساس و محور احیاء قرآن است و مسئله به تلاوت و خواندن و اینها ختم نمی‌شود ـ که به آن اعتقاد داریم؛ معتقدیم باید به قرآن عمل کنیم، باید جامعه‌مان را قرآنی کنیم، باید فکرمان را قرآنی کنیم، باید عملمان را قرآنی کنیم، باید قرآن را باور کنیم؛ و وعده قرآن را وعده صدق و حق بدانیم، همین‌طور که خود قرآن می‌فرماید: وَ تَمَّتْ کَلِمَهُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ ؛همچنانی که باید تعاملمان با شخص خودمان، با افراد خانواده‌مان، با افراد محیط کارمان، با افراد اجتماعمان، با مسلمین کشورهای دیگر، با قدرت‌ها، با ملت‌ها و همه اینها باید نَفَس و روح قرآنی تنظیم بشود؛ اینها همه‌اش درست است و به آن اعتقاد داریم؛احیاء قرآن، عمل به قرآن و گرامیداشت قرآن این است.»( خامنه ای،پیشین، ۰۴/ ۰۷/ ۱۳۸۵)
با توجه به مطالب فوق الذکر اهمیت انس با قرآن در سازندگی همه جانبه فردی واجتماعی مسلمانان ،روشن می گردد.
نکته لازم الذکر این است که در مورد عمل به دستورات قرآن نیز مراحل ومراتبی وجود دارد که به اختصار به آنها اشاره می نماییم:
۳-۵-۳-مراحل عمل به قرآن:
الف-ایمان: در آیه (۱۳۶/ نساء) آمده است:
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی نَزَّلَ عَلى‏ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِاللَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏اید، به خدا و پیامبر او و کتابى که بر پیامبرش فرو فرستاد، و کتابهایى که قبلًا نازل کرده بگروید و هر کس به خدا و فرشتگان او و کتابها و پیامبرانش و روز بازپسین کفر ورزد، در حقیقت دچار گمراهى دور و درازى شده است.
علامه طباطبایی (ره)ذیل این آیه می فرمایند:«مراد از ایمان اول ایمان بطور اجمال و سر بسته و در بسته است و مراد از ایمان دوم، ایمان به تفاصیلى است که در آیه بیان نموده و حاصل مضمون آیه این است که مؤمنین باید ایمان سربسته و اجمالى خود را بر تک تک این جزئیات بگسترند، براى اینکه این جزئیات معارفى هستند که به یکدیگر مرتبط و وابسته‏اند و هر یک مستلزم بقیه است.»(طباطبایی،پیشین، ج ۵،ص ۱۸۲)
یکی از نکات حاصل از این آیه این است که دستور به ایمان تفصیلی به جزییات ،به دلیل این است که تنها چنین ایمانی است که پشتوانه ی عمل را برای اعتقادات انسان ایجاد می کند.
در تاکید این نکته می توان به سخنی از امام خمینی (ره) اشاره نمود که می فرمایند:«آنهایى ایمان به اسلام آورده‏اند که قرآن‏ را، محتواى قرآن‏ را قبول دارند.» (خمینی،بی تا، ج‏۱۳، ص ۱۵۳)
با توجه به سخن ایشان،اهمیت ایمان حقیقی به جزییات دین از این جهت است که تنها چنین ایمانی سبب عملکرد کامل وصحیح انسان به دستورات دین می گردد.
ب-تمسک:
در این باره در آیه ۱۷۰ از سوره اعراف آمده است:وَ الَّذینَ یُمَسِّکُ
ونَ بِالْکِتابِ وَ أَقامُوا الصَّلاهَ إِنَّا لا نُضیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحینَ؛ و کسانى که به کتاب [آسمانى‏] چنگ درمى‏زنند و نماز برپا داشته‏اند [بدانند که‏] ما اجر درستکاران را تباه نخواهیم کرد.»
در مجمع البیان گفته است:« أمسک و مسک و تمسک و استمسک بالشی‏ء بمعنى واحد أی اعتصم به.»(طبرسی،فضل بن حسن،۱۳۷۲ ش، ج ۴،ص ۷۶۲)
مقام معظم رهبری(مدظله)تمسک به قرآن را اینگونه تعریف می نمایند:«تمسک به قرآن، فقط تلاوت قرآن نیست؛ قرآن باید در عمل و زندگی و رفتار و منش ما و حرکت عمومی امت اسلام تجسم پیدا کند. انس با قرآن، تلاوت قرآن و حفظ قرآن لازم است؛ اما هدف نهایی، تمسک به قرآن است؛ آن هم در متن زندگی.»(خامنه ای، پیشین، ۱۶/۰۷/۱۳۸۱)
بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که تمسک به قرآن به معنای این است که انسان هیچ گاه دست از دامان قرآن نکشد؛و علاوه برآن در هر مسئله وپیشامد زندگی فردی واجتماعی،به دنبال یافتن راهکار ودستور العمل از قرآن باشدوهیچ گاه به سخنی جز سخن دین خداوند اتکا نکند.
ج-اعتصام:
در آیه ۱۰۳ از سوره آل عمران آمده است:وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا ؛ و همگى به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید.»راغب می گوید:« اعتصام یعنی: در آویختن و دست یازیدن.»(راغب اصفهانی،۱۳۷۵ ش،ج ۲،ص ۶۰۸)

موش مى‏کنم و برایم باقى نمى‏ماند، حتى مقدارى از قرآن نیز از دستم رفته است- راوى گوید: نام قرآن را که بردم حضرت ناراحت شده ، فرمودند:«فردى سوره‏اى از قرآن را فراموش مى‏کند، روز قیامت همان سوره در درجه‏اى از درجات بر او مشرف مى‏شود و مى‏گوید: السّلام علیک. او در جواب مى‏گوید: و علیک السّلام، تو کیستى؟ مى‏گوید: فلان سوره و فلان سوره‏اى‏هستم که مرا واگذاشتى و ترکم نمودى، اگر نگاهم مى‏داشتى تو را به این درجه مى‏رساندم- در این حال با انگشتش اشاره کرد. » (ابن فهد حلی،پیشین،اقتباس از صص ۴۹۷-۴۹۶)
سلاله ی پاک ائمه اطهار (علیهم السلام) مقام معظم رهبری (مدظله) نیز بر حفظ قرآن تاکیدات فراوانی داشته اند که در اینجا به برخی از آنها اشاره می گردد.
ایشان می فرمایند:«مسأله‌ی حفظ را خیلی جدی بگیرید . (خامنه ای،پیشین، ۰۱/۱۲/۱۳۶۹)
ایشان حفظ قرآن یکی از ملزومات تدبر می دانند زیرا سبب تکرار آیات و انس با یک آیه وتدبر در آن می شود . (خامنه ای، پیشین،۴/۷/۱۳۸۵)
همانگونه که در بحث مراحل انس با قرآن اشاره شد،بین تدبر وحفظ آیات رابطه ای دوسویه وجود دارد اینگونه که هر یک سبب تقویت دیگری می گردند.
۴-۸-استمرار ومداومت
برای موفقیت در هر کاری از جمله عبادات، تدریج و تداوم بسیار لازم است،زیرا این امور سبب تاثیر گذاری عمیق عبادات در روح وروان آدمی وماندگاری این آثار می گردد.انس با قرآن نیز از این امور می باشد که توجه به استمرار ومداومت در آن ضروری است.
نکته فوق در مورد انس با قرآن در روایات ائمه معصومین (علیهم السلام )نیز مورد تاکید قرار گرفته است.
در روایتی از رسول خدا (صلی الله علیه وآله )آمده است: «قرآن را بیاموزید زیرا که در روز قیامت قرآن در صورت جوانى زیبا نزد خواننده خود آید و به او گوید: منم که شب تو را به بیدارى به پایان بردم، روزهاى داغ تو را به تشنگى به سر آوردم، و آب دهانت را خشک کردم، و اشکت را روان ساختم.» (کلینی، ۱۳۶۹ ش، ج‏۴، ص ۴۰۵)
به دلیل اهمیت استمرار در ارتباط با قرآن واثر مطلوب آن ،بر روی روح وجان انسان در روایات به قرائت مستمر در طول زمان های مختلف تاکید شده است.به این معنا که در پاسخ افراد مختلف که از مدت زمان ختم قرآن از ائمه اطهار سئوال کرده اند،پاسخهای متعددی داده شده است؛نکته مهم در این باره این است که طول این مدت مطمئنا به ظرفیت درونی افراد وانس آنها با قرآن مرتبط است؛آنچه اهمیت دارد تدبر در قرآن است؛که با رعایت آداب صحیح وملزومات آن نیاز به طی زمان دارد.
آنچه اهمیت دارد توجه به لزوم تکرار وتلقین است.امام خمینی (ره) به تکرار زیاد مسائل در قرآن اشاره کرده وعلت آن را اهمیت تکرار وتلقین با نقش بستن بر قلب وتربیت ورشد انسان می دانند. (خمینی،بی تا ،ج‏۱۰ ص ۳۴)
این بیان ایشان به خوبی نشان می دهد که تکرار مستمر است که باعث تلقین به انسان وتاثیر گذاری در روح وجان او می گردد.این مطلب در مورد انس با قرآن نیز صادق است چنانکه مقام معظم رهبری(مدظله)می فرمایند:«شما از هر زبانی که باشد، اگر قرآن را از کسی نیاموخته باشید، وقتی زیاد قرآن را بخوانید، با مفاهیم قرآن به خودی خود انس پیدا می‌کنید.» ( خامنه ای،پیشین، ۲۴/۹/۱۳۷۵)
عوامل انس ورابطه بین مولفه های آن را می توان به صورت زیر نمایش داد:
پرهیز از مادی گرایی
پاکی درون
اعتراف به احساس نیاز به قرآن
پناه بردن به قرآن برای درمان دردها