ندارد، بسیاری

م
دعی هستند که مؤسسه های بزرگ نسبت به مؤسسه های کوچک، کیفیت بیشتری در کار حسابرسی پدید می آورند. پژوهش های قبلی به نتایجی می رسید که ترکیبی از هر دو فرضیه بود؛ شاید به این دلیل که اندازه گیری کیفیت کار حسابرسی ساده نبوده است.
۲-۶- پیشینه پژوهش
۲-۶-۱-پژوهش های خارجی
چان و همکاران[۳۵] در سال ۲۰۰۱ نشان دادند که اجزای غیراختیاری اقلام تعهدی بازده آتی سهام را پیش بینی نمی کنند و تنهااجزای اختیاری اقلام تعهدی بازده آتی سهام را پیش بینی می کنند .
لیو و سگاریان[۳۶] در سال ۱۹۹۳ از رویکرد دیگری به بررسی رابطه بین کیفیت سود و بازده سهام پرداختند. بدین صورت که آنها ۱۲ متغیر بنیادین را که توسط تحلیل گران مالی در ارزیابی کیفیت سوداستفاده می شد را مشخص کردند و از طریق دادن امتیاز صفر و یک به هر یک از ۱۲ متغیر بنیادین ، کیفیت سود را اندازه گیری کردند و سپس L&T شرکتهای نمونه را بر اساس کاهش کیفیت سود به ۵ گروه تقسیم کردند و سپس با استفاده از تجزیه و تحلیل رگرسیون ، میانگین ضریب واکنش سود را برای هر گروه تخمین زدند . آنها به این نتیجه رسیدند که گروههایی که از کیفیت سود بالاتری برخوردارند ضریب واکنش سود بالاتری نیز دارند که این امر با انتظارات نظری سازگاری داشت .
سلوان در سال ۱۹۹۶ با انتخاب یک نمونه بزرگ ۴۰۷۶۹ شرکتی که سودآوری سالانه خود را بین سال های ۱۹۶۲ تا ۱۹۹۱ اعلام کرده بودند ، سود خالص گزارش شده آنها را به اجزای جریانات نقدی عملیاتی و اقلام تعهدی تجزیه کرد . یعنی :
خالص اقلام تعهدی + جریان نقدی عملیاتی = سود خالص
و به این نتیجه رسیدند که یک دلار جریان نقدی عملیاتی دوره جاری احتمال بیشتری دارد که در دوره آتی نسبت به یک دلار اقلام تعهدی تکرار شوند. زیرا اثرات اقلام تعهدی در دورههای آتی برگشت داده می‌شود. به عبارت دیگر جریان وجوه نقد دارای اثرات طولانی تری می باشند و همچنین به طور جداگانه مدت اثرات اجزای جریانات وجوه نقد عملیاتی و اقلام تعهدی سود خالص را برای واحدهای تجاری موجود در نمونه هایش برآورد کرد و دریافت که جریانهای وجوه نقد عملیاتی اثرات طولانی تری نسبت به اقلام تعهدی دارند.
از پژوهش فوق می‌توان نتیجه گرفت که جریانهای نقدی عملیاتی می تواند بهترین شاخص کیفیت سود باشد . چرا که بنا به پژوهش فوق جریانهای نقدی تمام ویژگیهای کیفیت سود – نزدیکی به وجه نقد ، قابلیت رشد و قابلیت استمرار- را دارد.
پنمن و ژانگ[۳۷] ۲۰۰۲ کیفیت سود را بر حسب تغییر در حسابداری محافظه‌کار (CA) در طول یک دوره زمانی تعریف می کند. ایده و تفکر اصلی این است که تفاوت بین خالص داراییهای گزارش شده توسط سیستم حسابداری محافظه کار و خالص داراییهای گزارش شده توسط سیستم حسابداری غیر محافظه کار (LCA) ، سود معکوس نام دارد . درجه محافظه کاری ، تحت عنوان نسبت سود معکوس به خالص داراییهای عملیاتی تحت سیستم حسابداری محافظه کار تعریف می شود. کیفیت سود به تغییر در درجه محافظه کاری در طول یک دوره زمانی بستگی دارد . در این میان ، یک رابطه کلیدی که اطلاعات مهمی را در مورد قدرت پیش بینی سود اخیر ارائه می کند، رابطه بین نرخ رشد ” سود معکوس ” در مقابل نرخ رشد خالص داراییهای گزارش شده تحت سیستم حسابداری محافظه کار می باشد. حال اگر دو نرخ رشد مساوی و یا نزدیک به هم باشند ، کیفیت سود بالا و سود دوره جاری توانایی بیشتری را خواهد داشت و اما بالعکس تفاوت بااهمیت بین این دو نرخ رشد به معنای کیفیت سود پایین می باشد.
گوش و دیگران در پژوهشی به بررسی کیفیت سود و ضریب پاسخ سود زمانی که افزایش های باثبات در سودها همراه با افزایش های باثبات در درآمدها می باشند ، می پردازند . آنها فرض کردند زمانی که رشد سودها همراه با افزایش درآمدها باشد، در مقابل کاهش هزینه ها ، سودها دارای کیفیت بالاتری می باشند. رشد سود ناشی از درآمد به نظر می رسد که باثبات تر باشد . چرا که درآمد محرک ارزشمند و کلیدی بوده و رشد آن اغلب نشان دهنده استراتژی متمایز محصول می باشد. برخلاف کاهش هزینه ها که رویکردی انفعالی و محدود بوده، افزایش درآمدها یک رویکرد تغییر گرا و نامحدود می باشد. همچنین مدیریت سود از طریق درآمدها مشکل تر از هزینه ها می باشد. علاوه بر این ، چون کیفیت سود مربوط به ارزشگذاری است ،محققین پیش بینی کردهاند شرکتهایی که دارای رشد سود همراه با درآمد می باشند، از ضریب پاسخ سود بالاتری برخوردار هستند. سودهای شرکتهای با افزایش درآمد نسبت به شرکتهای با رشد همراه با کاهش هزینه برخوردار می باشند. سودهای شرکتهای با افزایش درآمد نسبت به شرکتهای با کاهش هزینه، از ثبات بیشتری برخوردار بوده و سودهای آنها کمتر توسط اقلام تعهدی مدیریت میگردند. همچنین شرکتهای با افزایش درآمد عملکرد عملیاتی آتی بالاتری دارند .
در رابطه با ضریب پاسخ سود نتایج نشان داد شرکتهایی که دارای رشد همراه با درآمد هستند، ضریب پاسخ سود بالاتری دارند. در آخر ، این پژوهش نشان داد زمانی که افزایش های باثبات در سود همراه با افزایش های باثبات در درآمدها و هم در سودهای عملیاتی باشد ، کیفیت سود و ضریب پاسخ سود دارای بیشترین مقدار می باشند .(گوش و دیگران۲۰۰۲)