پیشرفت به مطالعات مککلند بر می گردد، به نظر وی بین انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت وجود دارد(خدیوی، ۱۳۹۰).
در این پژوهش برای بررسی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از کارنامه های ترم ۱ و ۲ در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ استفاده شد.
دوره ابتدایی: یکی از دوره های هر نظام آموزشی در جهان ، دوره ابتدایی است.این دوره به نام های تعلیمات ابتدایی، تعلیمات اجباری، آموزش همگانی و آموزش عمومی هم خوانده می شود.این سطح از آموزش با توجه به رشد و تربیت و تکوین شخصیت کودکان دوره مهمی است این دوره را دوره تأدیب ، خلاقیت و بروز استعدادهای عمومی و کودکی سوم گفته اند. اکنون طول این دوره در ایران از پنج سال به شش سال افزایش یافته است.این دوره دارای اهداف علمی و آموزشی، فرهنگی و هنری، اقتصادی ، سیاسی،اعتقادی ، اخلاقی، زیستی و اجتماعی است(صافی،۱۳۸۵). کودکان در این دوره از کارهای تازه لذت می برند و درباره انجام کارها و تصمیم گیری منطقی تر فکر می کنند، حقیقت جو و اهل عمل هستند و از زبان خود جهت انتقاد از دیگران استفاده می کنند. از لحاظ شناختی کودک قادر به نگهداری ذهنی شمارش اعداد است و در سال های انتهایی دوره قادر به درک مفهوم زمان و مکان می گردد.(شبکه رشد،۱۳۸۵).
در این پژوهش منظور از دوره ابتدایی ، دوره شش سال اول تعلیمات اجباری یا دبستان در ایران است که شامل کودکان ۶ تا ۱۲ سال می شود.

فصل دوم ادبیات و پیشینه تحقیق

مقدمه

امروزه نیاز به روش‌های نوین تدریس، با توجه به پیشرفت روزافزون علم ‌و فناوری اجتناب ناپذیر است. بنابراین روش‌های تدریس باید به‌گونه‌ای باشد که دانش آموزان را از حفظ طوطی وار به سوی یادگیری سوق دهد.استفاده از روش های فعال تدریس از مسائلی است که کمک شایانی به دانش آموزان و معلمان می کند. این روش ها برای دانش آموزان ایجاد فعالیت ذهنی کرده و آنان را بر می انگیزانند. دراین روش ها علاوه بر ایجاد انگیزه برای دانش آموزان زمینه لازم برای انتقال پیام های تربیتی فراهم می آید(کریمی، ۱۳۸۳). اکنون در قرن بیست‌و‌یک، بکار گیری تکنولوژی آموزشی در سطح مدارس‌، باعث شده تا علاقه و انگیزه دانش آموزان به یادگیری بیشتر شده ودر یادگیری شرکت فعال داشته باشند(ریچی[۲۱] ، ۲۰۰۸). از این رو محققان به دنبال یافتن راه حلی برای پر کردن خلاء یادگیری ، رفع مشکلات و کمبود های ناشی از نقص در فرآیند تدریس و یادگیری بودند، آن ها بدنبال راهکار هایی بودند تا بتواند تمرینات روزمره و خسته کننده را برای دانش‌آموزان به تجربیات یادگیری تعاملی و لذت بخش مبدل سازد(تورنتن[۲۲] ، ۱۹۹۷ به نقل ازصفاریان،۱۳۸۹). بنابراین با توجه فناوری دیجیتال و قابلیت های آن در آموزش و همچنین مزایای غیر قابل اغماض یادگیری سنتی محققان دریافتند که با ترکیب محیط های آموزشی و کاربرد آن در آموزش بهتر می توان لذت بادگیری را چشید. بدین ترتیب، سبک‌ جدیدی از یادگیری پا به عرصه وجود نهاد که از آن به‌عنوان «یادگیری ترکیبی[۲۳]» نام می‌برند‌. «یادگیری ترکیبی» به‌عنوان یک سازو‌کار جدید بر استفاده متنوع و گسترده از انواع روش‌های یادگیری الکترونیکی و روش ستنی‌، تأکید دارد.

۲-۱مبانی نظری

آموزش و پرورش
تعریف آموزش و پرورش: در فرهنگ کشور ما از زمان‌های قدیم دو مفهوم «تعلیم » و «تربیت» را بکار می‌بردند که بعدها آن دو کلمه را به «آموزش » و «پرورش» ترجمه کردند و همیشه چنین تصور شده و می‌شود که یک مربی یا یک مؤسسه آموزشی (اعم از رسمی یا غیر رسمی) دو کار درباره کودکان و نوجوانان انجام می‌دهند‌: یکی «آموزش » یعنی آموختن یک سری مواد و موضوعات خاص به ایشان و دیگری «پرورش» یعنی انسان بار آوردن آن ها. در امر آموزش‌، فقط به معلومات ویا مواد درسی توجه شده است در صورتی که در امر پرورش‌، تهذیب اخلاق و تزکیه نفس فرد‌، مورد عنایت است.آموزش با تن آدمی سرو کار دارد در حالیکه پرورش با روح و عقل وی. آموزش بدون پرورش زیانبخش خواهد بود زیرا مثل این است که شمشیر به دست فرد بدهند ولی موارد و روش استفاده از آن را به او نیاموزند . این طرز پندار نتیجه این تصور درباره انسان بود که او از دو جنبه تن و روان یا جسم و عقل یا بدن و روح ترکیب یاقته است و آموزش با تن او و پرورش با روان او سر و کار دارد، و این دید نسبت به انسان در روانشناسی فیلسوفان یونانی قرون وسطایی و گروهی از روانشناسان و مربیان قرون معاصر مشاهده می‌شود و حتی بعضی از فیلسوفان مسلمان هم از این نگرش متأثر شده و انسان را ترکیبی از تن و روان پنداشته‌اند(شعاری نژاد،۱۳۷۷) مفهوم تربیت همیشه با انسان عجین بوده است‌، زیرا هر کجا افراد بشر زندگی کرده اند‌، همواره مسئله تربیت مطرح شده است به عبارت دیگر زندگی و تربیت برای انسان دو مفهوم لازم و ملزومند ویکی بدون دیگری امکان پذیر نیست. انسان تا وقتی زنده است به تربیت نیاز دارد زیرا منظور از زندگی سازگاری با محیط طبیعی و اجتماعی است و انسان بر خلاف حیوانات‌، قدرت این سازگاری را کمتر از طبیعت می‌گیرد و بیشتر به یادگیری آن از دیگران نیازمند است، عمل آموختن سازگاری را به تربیت نسبت می‌دهند.(شعاری نژاد، همان). در تعریف آموزش و پرورش تعاریف متعدد دیگری وجود دارند: آموزش و پرورش، عمل آشکار یا شکوفا ساختن است، آموزش و پرورش، عمل فراگیری یا اکتساب است، آموزش و پرورش، نوعی معامله یا دادوستد است. صاحب نظرانی همچون پیترز(به نقل از شعاری نژاد،۱۳۷۷) [۲۴]تربیت را عملی یا فرآیندی می‌داند که دارای محتوا و روش است که محتوای آن «معرفت» یا «آنچه دارای ارزش است» بیان شده و روش، به محصل امکان می‌دهد آنچه را که باید بیاموزد‌، یا یاد بگیرد. محمود صناعی‌، تربیت رابه معنای وسیع «ایجاد تغییرات مطلوب در افراد می‌داند و می‌گوید« …زیرا تربیت تنها آموختن خواندن و نوشتن به افراد نیست و به اعتقاد وی تربیت جز راهنمایی افراد برای یافتن راه‌های استفاده از استعداد‌های گوناگون آن ها نیست(همان منبع).
ساختارآموزش و پرورش
یکی از نظام‌های مهم و مؤثر در جهان امروز و آینده ، نظام آموزش و پرورش هر کشور است. در ایران در طول قرن های متمادی، مکتب خانه ها و مدرسه های علوم دینی و هم چنین مدارس به سبک جدید عهده دار انتقال فرهنگ بشری و فرایند یادگیری و یاد‌دهی به کودکان و نوجوانان و جوانان بوده اند(صافی،۱۳۸۵). ساختار آموزش و پرورش ایران در گذشته تا کنون دارای تغییرات متفاوتی بوده است و هم اکنون عبارت است از:
۱-دوره کودکستان:این دوره معمولا از ۳ تا ۴ سالگی آغازشده و مدت آن دو سال است
۲-دوره دبستان(ابتدایی): این دوره از ۶ سالگی آغاز شده وتا ۱۲ سالگی به طول می انجامدو به تازگی مدت آن از ۵ سال به ۶ سال افزاش یافته است.
۳- دوره متوسطه: یکی از مهم ترین دوره های تحصیلی است ، دروه ای که گروه سنی ۱۴ تا ۱۷ سال در آن تحصیل می کنند. این دوره در سال ها اخیر به شش سال افزایش یافته که شامل دوره اول یا مقدماتی و دوره دوم یا پیشرفته است.
۴-آموزش عالی: این دوره از سیزدهمین سال تحصیلی آغاز می شود و دانشجویان در دوره های کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تحصیل می‌کنند.
آموزش ابتدایی
یکی از دوره های مهم آموزشی در دنیا دوره ابتدایی است. در گذشته آموزش ، بیشتر از طریق خانواده ها انجام می شد و جنبه غیر رسمی داشت، با گذشت زمان در کشورهای مختلف ، نظام های آموزشی رسمی با ساختار بسیار منظم و برنامه ریزی شده ، شکل گرفت . در ایران با وجود تاریخ و تمدن کهن ، سیستم آموزشی در طول تاریخ دچار تحول گردیده و تحولات بسیار وسیعی در مقاطع مختلف رخ داده است؛ البته دوره ابتدایی با این اسم ، در نظام آموزشی ایران وجود نداشت . قبل از تشکیل نظام آموزشی نوین ، در ایران بیشتر مکتب خانه و مدارس دینی وجود داشت ، افراد روحانی ، مکتب خانه را اداره می کردند و دروس قرآن و ادبیات فارسی به کودکان آموخته می شد . بعد از انقلاب مشروطه در سال ١٢٩٠ هجری شمسی ، قانون معارف برای اولین بار تصویب شد ، در نتیجه آموزش ابتدایی را به عنوان اولین مرحله ساختار نظام آموزشی نوین ایران معرفی نمود و لزوم بسط و گسترش آموزش ابتدایی نوین در تاریخ ایران ، برای اولین بار مطرح شد . این سطح از آموزش در ایران با نام های «تعلیمات اجباری»، «تعلیمات ابتدایی»، «آموزش همگانی» و «مرحله اول آموزش عمومی» خوانده می شود. در سال ١٣٢٢ طبق قانون تعلیمات اجباری ، آموزش ابتدایی به عنوان یک دوره آموزش عمومی و تعلیمات اجباری ، مطرح و همگانی شد(صافی ،۱۳۸۳)  />طبق ماده دوم قانون تعلیمات اجباری ، طول دوره آموزش ابتدایی ، شش سال تعیین شد ، ولی در سال ١٣۴۵ هجری شمسی ، مدت این دوره به پنج سال تقلیل پیدا کرد ، اما مجددا در سال ۱۳۹۱این دوره به شش سال افزایش یافت.
دوره ابتدایی در رشد و تکوین شخصیت کودکان اهمیت بسزایی دارد. آموزش و پرورش در ا یران در مراکزی به نام دبستان انجام می گیرد، دبستان عبارت است از: یک واحد تربیتی که بوسیله یا با اجازه آموزش و پرورش برای تربیت کودکانی که در سنین شش تا دوازده سال هستند ، تأسیس می شود(صافی،۱۳۸۵). دلایل زیادی برای توجه به آموزش و پرورش ابتدایی وجود دارند که برخی از آ نها عبارتند از:
۱-حق برخورداری از آموزش و پرورش ابتدایی برای کودکان
۲-گسترش آموزش دوره ابتدایی در روستا ها برای ریشه کن کردن بیسوادی
۳- بروز به موقع مشکلات خواندن و حساب کردن برای پیشگیری از مشکلات بعدی
۴-جبران مشکلات ، ضعف ها و نارسایی های تربیتی کودکان از طریق آموزش و پرورش ابتدایی
۵-جلوگیری از افت تحصیلی و کاستی های آموزشی در دوره های بعدی
۶- بدلیل مرحله خاص رشد کودک در ان دوره ، توجه به آموزش و پرورش ابتدایی وسرمایه گذاری در آن برای کشور اهمیت زیادی دارد.
اهداف آموزش و پرورش ابتدایی
به لحاظ اهمیت این دوره صاحب نظران تعلیم و تربیت اهداف این دوره به سه حیطه شناختی، عاطفی و روانی –حرکتی تقسیم می کنند(صافی،همان). اهداف این دوره در نظام آموزش و پرورش عبارتنداز: