۲-۴-۳٫ ارزیابی آمادگی الکترونیکی[۱۱]
از شاخص آمادگی الکترونیکی در مطالعات زیادی به عنوان شاخصی برای سنجش آماده بودن زیرساختها و وجود توانایی پذیرش، استفاده و بهکارگیری کاربردهای مرتبط با آن، استفاده میشود. این شاخص بهویژه در سطح بینالمللی یا منطقهای و برای مقایسه وضعیت جوامع با یکدیگر و رتبهبندی آنها، مورد استفاده قرار میگیرد. الگوهای سنجش آمادگی الکترونیکی کشوری متعددند که موحدی و یاقوتی در پژوهش خود مهمترین الگوها و شاخصهای مورد استفاده آنها را جمعبندی کردهاند که در جدول ۲-۱نمایش داده شده است (موحدی و یاقوتی،۱۳۸۷).
اما واقعیت این است که تعداد ابزارهای آماده برای استفاده از ارزیابی آمادگی الکترونیکی در سطح سازمانی، بسیار محدود است. در این الگوهای سازمانی معمولاًً از برخی الگوهای مرجع مرتبط با سطح جامعه استفاده میشود. آمادگی الکترونیکی مفهوم نسبتاً جدیدی است که به دلیل نفوذ پرشتاب اینترنت در سراسر جهان و پیشرفت سریع و چشمگیر استفاده از فناوری اطلاعات در صنعت و کسب وکار توسعه یافته است. مفهوم آمادگی الکترونیکی به سبب فراهم آوردن چارچوب یکپارچه برای ارزیابی عمق شکاف دیجیتالی میان کشورهای توسعهیافته، در حال توسعه و توسعه نیافته در اواخر دهه ۱۹۹۰شکل گرفت.
نخستین تلاش ها در این زمینه توسط پروژه خطمشی سیستمهای رایانهای[۱۲]CSPP صورت گرفت و این پروژه نخستین ابزار سنجش آمادگی الکترونیکی با عنوان «راهنمای آمادگی برای زندگی در جهان شبکهای» را طراحی کرد. واقعیت این است که تعداد ابزارهای آماده برای استفاده از ارزیابی آمادگی الکترونیکی در سطح سازمانی، بسیار محدود است. در اینجا به بررسی آمادگی الکترونیکی از نگاه هر الگو پرداخته میشود (موحدی و یاقوتی،۱۳۸۷).
الگوی CSPP (2005): این الگو را پروژه سیاستگذاری سیستمهای رایانهای منتشر کرد. طبق تعریف، یک جامعه آماده از لحاظ الکترونیکی دارای سرعت بالای دسترسی به شبکه در بازار رقابتی، دسترسی و استفاده پایدار از فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس، ادارات دولتی، بنگاههای اقتصادی، خانهها و مراکز بهداشتی است. در چنین جامعهای امنیت و حریم خصوصی افراد هنگام استفاده از روشهای الکترونیکی تأمین شده و سیاستهای دولتی از کاربری و اتصال به شبکهها حمایت میکنند.
الگوی CMCID[13](2005): مرکز توسعه بینالمللی دانشگاه هاروارد این الگو را منتشر کرد و منشأ آن مدل CSPP است. این الگو با استفاده از شیوهای نظاممند به ارزیابی عوامل بسیار، زیادی که در تعیین آمادگی برای پیوستن به شبکه جهانی دخیل هستند، میپردازد. طبق تعریف این مرکز، یک جامعه آماده از حیث الکترونیکی، مجهز به زیرساختهای فیزیکی ضروری فناوری اطلاعات و ارتباطات مانند شبکه مخابراتی با پهنای باند وسیع، دسترس مطمئن و قیمت مناسب است. فناوری اطلاعات و ارتباطات در جوانب مختلف اجتماعی و فرهنگی چنین جامعهای درآمیخته است. در چنین جامعهای روشهای الکترونیکی در تجارت بهکارگیری شده و دارای بازار فناوری اطلاعات و ارتباطات مناسبی است.
الگوی [۱۴]APEC (2000): این الگو از سوی گروه هدایت تجارت الکترونیکی در سازمان همکاریهای اقتصادی آسیا و اقیانوسیه منتشر گردید. این الگو با توجه به محیط و جو حاکم بر جوامع به دولتها کمک میکند تا به امر توسعه سیاستهای متمرکز به منظور توسعه تجارت الکترونیکی به صورتی سالم و درست در سطح جامعه همت گمارند. طبق تعریف ارائه شده این الگو، کشور آماده است که از نظر تجارت الکترونیکی آمادگی داشته باشد. به بیان دیگر، دارای تجارت آزاد، صنعت قانونمند، سهولت در صادرات و هماهنگ با استانداردهای دولتی و توافقنامههای تجاری باشد.
الگویWITSA[15] (۱۹۹۹): ائتلاف جهانی خدمات و فناوری اطلاعات، ارزیابی بین المللی درخصوص تجارت الکترونیکی را در سال ۱۹۹۹ انجام داده است. این الگو با جمعآوری نتایج حاصل از ارزیابی بینالمللی از دیدگاهها در خصوص انجمنهای صنعتی فناوری اطلاعات به دنبال تشویق توسعه تجارت الکترونیکی است. هدف از این کار، ارزیابی میزان آگاهی شرکتها و مصرفکنندگان از تجارت الکترونیکی و تعیین زمینههای بالقوه عملیاتی نمودن آن است. طبق تعریف این الگو یک کشور با آمادگی الکترونیکی به اعتماد مصرف کننده در مورد حفظ حریم خصوصی و امنیت، فناوری امنیتی بهتر، کارگران ماهرتر و هزینه آموزش کمتر، سیاستهای عمومی بهتر و راحتتر، فعالیتهای کاری جدید مطابق با عصر اطلاعات و هزینه کمتر برای فناوری تجارت الکترونیکی نیاز دارد.
الگوی مککانل[۱۶] (۲۰۰۵): الگو از سوی شرکت بینالمللی مککانل با همکاری اتحادیه جهانی تهیه و منتشر شد. این الگو به دنبال ارزیابی آمادگی فناوری اطلاعات و خدمات الکترونیکی اقتصاد ملی یا توانایی حضور جوامع در اقتصاد جهانی دیجیتالی است. طبق تعریف، کشوری دارای آمادگی الکترونیکی است که آمادگی در این زمینهها را داشته باشد: استفاده وسیع و گسترده از رایانهها در مدارس، تجارت، حکومت، منازل، دسترس قابل اعتماد با ظرفیت مورد نیاز در بازار رقابتی، تجارت آزاد، نیروی کار ماهر، آموزش در سطح مدارس، دارای فرهنگ خلاقیتزا، مشارکت های دولتی و تجاری، شفافیت و پایداری تصمیمات در دولت و حتی یک سیستم قانونی اجرایی، شبکههای ایمن و کاربران پنهان و قوانینی که امضای دیجیتالی را اجازه میدهند.
الگویCIDCM[17] (۱۹۹۸): مرکز توسعه بینالمللی و مدیریت تعارض دانشگاه مریلند این تحقیقات را انجام و در سال ۱۹۹۸ ارائه کرده است. این الگو به دنبال ایجاد سهولت کاربری و توسعه اینترنت است. در این الگو، آمادگی الکترونیکی به میزان استفاده از اینترنت و شرایط تسهیلکننده برای استفادهکنندگان بستگی دارد.
الگوی موزاییک[۱۸](۲۰۰۰): گروه موزاییک این الگو را که به عنوان پروژه جهانی انتشار اینترنت نیز شناخته شده، ارائه داده است. با استفاده از این الگو کشورهای مختلفی مورد مطالعه قرار گرفتهاند. فرآیند تهیه، تدریجی بوده و سالهای۱۹۹۸ تا۲۰۰۰ را شامل میشود. این الگو به دنبال سنجش و تحلیل رشد اینترنت در سطح جهان است، به طور مستقیم یک جامعه آماده الکترونیکی را تعریف نمیکند، ولی شرایط رشد زیرساخت و استفاده اینترنت را به عنوان ضروریات یک جامعه الکترونیکی شرح میدهد. گذشته از اهمیت و شهرت هر یک از الگوها، شاخصهای مورد استفاده در هر الگو نیز اهمیت ویژهای دارند.
جدول ۲-۱٫ عناوین شاخص های مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی | |
عنوان | شاخص ها |
CSPP | ۱٫زیر ساخت شبکه ۲٫ مکان های شبکهای(دسترس) ۳٫ برنامه ها و خدمات شبکهای ۴٫ اقتصاد شبکهای ۵٫ توانمند سازیهای دنیای شبکهای |
CID | ۱٫ محیط ۲٫ آمادگی ۳٫ کاربری |
APEC | ۱٫زیر ساخت ۲٫ دسترسی برای خدمات ضروری ۳٫ استفاده از اینترنت(استفاده در تجارت، دولت و خانهها) ۴ .تشویق و تسهیل(استانداردهای پیشبرد صنایع) ۵٫ مهارتها و منابع انسانی(آموزش فناوری اطلاعات و ارتباطات نیروی کار) ۶٫ جایگاه اقتصاد دیجیتال(مالیاتها و تعرفهها، قوانین دولتی، اعتماد مصرف کننده) |
[جمعه 1399-09-21] [ 04:04:00 ب.ظ ]
|