علامت در ستون سطح معنی داری نشان دهنده معنی دار بودن آزمون در سطح خطای ۰۵/۰ می باشد.
مأخذ: خروجی حاصل از نرم افزار TDA که توسط محقق پردازش شده است.
ستون دوم (Coeff) ضریب همبستگی و ستون ((Error خطای استاندارد نامیده می شوند. دو ستون آخر جدول فوق، آماره T (C/Error) و سطح معنی داری(Signif) را نشان می دهد. سطح معنی داری در TDA به این صورت است که این نرم افزار احتمال این را که پارامتر غیر از صفر باشد نشان می دهد. یعنی وقتی سطح معنی داری ۵% را قبول می کنیم باید به مقادیر بزرگتر از ۹۵% نگاه کنیم. براین اساس فرضیه های تحقیق بررسی می شوند.
۴-۴-۱- آزمون فرضیه اول
«اندازه ی شرکت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.»
برای آزمون این فرضیه باید فرض های آماری تدوین و مورد آزمون قرار گیرند. بدین منظور فرضیه های آماری قابل پژوهش بصورت زیر تدوین می شود:
H0: اندازه ی شرکت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر ندارد.
H1: اندازه ی شرکت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.
با توجه به جدول ۴-۴ ضریب همبستگی برای متغیر اندازه مثبت است که این نشان دهنده رابطه مثبت اندازه با نرخ هازارد است، از آنجا که نرخ هازارد متمم نرخ بقا می باشد، علامت مثبت ضریب همبستگی نشان دهنده ی رابطه ی منفی اندازه و نرخ بقای شرکت می باشد. اما به منظور بررسی معنی دار بودن باید به ستون سطح معنی داری نگاه کنیم. ضریب معنی داری محاسبه شده برای این پارامتر برابر ۸۵۸۷/۰ می باشد، از آنجا که باید به مقادیر بزرگتر از ۹۵% نگاه کنیم، رابطه منفی بین اندازه ی شرکت و نرخ بقا تأیید نمی شود و این نشان دهنده ی رابطه مثبت بین اندازه و نرخ بقاست. لذا فرضیه اول پذیرفته می شود.
۴-۴-۲- آزمون فرضیه دوم
«سرمایه اولیه بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.»
H0: سرمایه اولیه شرکت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر ندارد.
H1: سرمایه اولیه شرکت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.
ضریب همبستگی در جدول ۴-۴ برای متغیر سرمایه اولیه برابر با صفر می باشد در این صورت باید به آماره T که از تقسیم ضریب همبستگی بر خطای استاندارد بدست می آید، نگاه کرد، با توجه به اینکه آماره Tمنفی است می توان نتیجه گرفت که رابطه بین سرمایه اولیه و نرخ هازارد منفی است. به عبارت دیگر رابطه بین سرمایه اولیه و بقای شرکت مثبت است. از آنجا که ضریب معنی داری محاسبه شده برای این متغیر برابر ۴۰۸۹/۰ بوده یعنی در سطح خطای ۵% نمی توانیم وجود رابطه معنی دار بین سرمایه اولیه و بقای شرکت ها را بپذیریم. لذا فرضیه دوم رد می شود.
۴-۴-۳- آزمون فرضیه سوم
«درجه نوآوری در صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.»
H0: درجه نوآوری در صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر ندارد.
H1: درجه نوآوری در صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.
طبق جدول ۴-۴ ضریب برآورد شده بین متغیر نوآوری و متغیر وابسته (بقا) منفی است، می توان نتیجه گرفت بین نوآوری و بقای شرکت رابطه مثبت وجود دارد. از طرفی ضریب معنی داری محاسبه شده برای این متغیر برابر ۰۱۰۵/۰ بوده، یعنی در سطح خطای ۵% نمی توانیم وجود رابطه معنی دار بین نوآوری و بقای شرکت ها را بپذیریم. لذا H0 پذیرفته می شود و فرضیه سوم رد می شود.
۴-۴-۴- آزمون فرضیه چهارم
«نرخ ورود به صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.»
H0: نرخ ورود به صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر ندارد.
H1: نرخ ورود به صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.
از آنجا که ضریب همبستگی برای متغیر نرخ ورود به صنعت منفی است، می توان نتیجه گرفت بین نرخ ورود به صنعت و بقای شرکت رابطه مثبت وجود دارد. اما ضریب معنی داری محاسبه شده برای این متغیر برابر ۸۸۰۹/۰ بوده، یعنی در سطح خطای ۵% وجود رابطه معنی دار بین نرخ ورود به صنعت و بقای شرکت ها پذیرفته نمی شود. لذا H0 پذیرفته می شود، در نتیجه فرضیه چهارم نیز رد می شود.
۴-۴-۵- آزمون فرضیه پنجم
«شدت سرمایه بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.»
H0: شدت سرمایه بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر ندارد.
H1: شدت سرمایه بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.
طبق جدول ضریب همبستگی ارائه شده برای متغیر شدت سرمایه منفی است، که نشان دهنده رابطه مثبت بین شدت سرمایه و بقای شرکت می باشد. از طرفی ستون معنی داری مقدار ۸۳۰۴/۰ را برای این متغیر نشان می دهد، به عبارت دیگر میان متغیر شدت سرمایه و نرخ بقای شرکت رابطه معنی داری وجود ندارد و فرضیه پنجم رد می شود.
۴-۴-۶- آزمون فرضیه ششم
«نرخ رشد صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و ا

لکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.»
H0: نرخ رشد صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر ندارد.
H1: نرخ رشد صنعت بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع برق و الکترونیک استان مازندران تأثیر دارد.
ضریب همبستگی متغیر نرخ رشد صنعت منفی است و این نشان دهنده رابطه مثبت بین نرخ رشد صنعت و بقای شرکت می باشد. ستون معنی داری نیز مقدار ۸۳۰۴/۰ را برای این متغیر نشان می دهد، بنابراین رابطه معنی داری میان متغیر نرخ رشد صنعت و نرخ بقای شرکت وجود ندارد. لذا H0 پذیرفته می شود.
۴-۴-۷- آزمون فرضیه ششم
همانطور که ذکر شد به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات در مورد شرکت های صادرکننده در صنعت مورد مطالعه، این متغیر حذف شده است.
۴-۵- تحلیل حساسیت

مأخذ: خروجی حاصل از نرم افزار TDA که توسط محقق پردازش شده است.
همانطور که در جدول ۴-۱۰ مشاهده می شود هر چهار آماره در سطح ۵% معنی دار هستند و این نشان دهنده آن است که توابع بقای شرکت هایی که در سال های با نرخ ورود بالا وارد صنعت شده اند با شرکت هایی که در سال هایی که نرخ ورود به صنعت در آن پایین بوده است، متفاوت است.
۴-۶-۱-۲- روش دوم: ترسیم نمودار توابع بقا
الف) روش حد محصول

نمودار ۴-۳- مقایسه توابع بقای شرکت ها براساس نرخ ورود به صنعت- روش حد محصول
مأخذ: خروجی حاصل از نرم افزار TDA که توسط محقق پردازش شده است.
همانطور که در نمودار بالا مشاهده می شود توابع بقای دو گروه بعد از ۵سال و نیم، با همدیگر همپوشانی نداشته و مسیر آن ها از هم جدا می شود. شرکت هایی که در سال های با نرخ ورود بالا وارد صنعت شده اند (Density)، نسبت به شرکت هایی که در سال های با نرخ ورود پایین، وارد صنعت شده اند (Narrow) بقای بیشتری پیدا کرده اند.
ب) روش جدول عمر

نمودار ۴-۴- مقایسه توابع بقا بر اساس نرخ ورود به صنعت- روش جدول عمر
مأخذ: خروجی حاصل از نرم افزار TDA که توسط محقق پردازش شده است.
همانطور که در نمودار بالا مشاهده می شود توابع بقای دو گروه اول و دوم تازه واردها در هر دو نوع شرکت های Density و Narrow با همدیگر همپوشانی دارند و دارای بقای تقریباً ۱۰۰% هستند و بعد از تقریباً ۸۵ ماه (تقریبا ۷ سال)، دیگر با همدیگر همپوشانی نداشته و مسیر آن ها از هم جدا می شود و شرکت هایی که در سال های با نرخ ورود بالا وارد صنعت شده اند (Density)، نسبت به شرکت هایی که در سال های با نرخ ورود پایین، وارد صنعت شده اند (Narrow) بقای بیشتری پیدا کرده اند. به عنوان مثال بعد از گذشت ۲۰۵ ماه تقریباً ۹۵% شرکت های Density در صنعت باقی مانده اند در حالیکه در همان ماه ۷۵% شرکت های Narrow باقی مانده اند.
۴-۶-۲- مقایسه توابع بقا بر اساس شدت سرمایه
به منظور مقایسه توابع بقا بر اساس شدت سرمایه نیز شرکت ها را به دو گروه شرکت های با شدت سرمایه بالا Upintenو شرکت های با شدت سرمایه پایین Downinten تقسیم کرده ایم. از این رو شرکت هایی که شدت سرمایه آن ها بزرگتر مساوی میانگین شدت سرمایه کل صنعت بوده Upinten و آن هایی که شدت سرمایه کمتری از میانگین شدت سرمایه کل داشته اند Downinten نامگذاری شده اند.
۴-۶-۲-۱- روش اول: محاسبه آماره های آزمون
آماره های محاسبه شده ی بر اساس شدت سرمایه در جدول ۴-۱۱ آمده است:
جدول ۴-۱۱- آماره های آزمون محاسبه شده برای مقایسه توابع بقا بر حسب شدت سرمایه

رخ بقا) با نتیجه به دست آمده در تحقیق آسپلوند و دیگران(۲۰۰۵) سازگار است. در حالیکه مدهوشی و تاری (۱۳۸۹) و فیض پور و موبد (۱۳۸۷) در نتایج خود به این نتیجه رسیدند که بین سرمایه اولیه و بقا رابطه معنی داری وجود ندارد.
۵-۳-۳- درجه نوآوری در صنعت
طبق جدول ۴-۶ فصل چهارم آماره T برای متغیر نوآوری منفی است، می توان نتیجه گرفت بین نوآوری و بقای شرکت رابطه مثبت وجود دارد. از آنجا که ضریب معنی داری محاسبه شده برای این متغیر برابر ۰۱۰۵/۰ بوده، یعنی در سطح خطای ۵% وجود رابطه معنی دار بین نوآوری و بقای شرکت ها پذیرفته نمی شود. درحالیکه نتایج حاصل از مقایسه توابع بر اساس درجه نوآوری در صنعت، تفاوت معنی داری را بین شرکت های نوآور و غیر نوآور نشان داده است. کازویوکی (۲۰۱۲)، جنسن و همکاران (۲۰۰۸) ثبت اختراع را به عنوان شاخص نوآوری در نظر گرفتند و دریافتند که رابطه منفی با بقا دارد، هلمرز و راجرز (۲۰۱۰) ثبت اختراع و علامت تجاری را به عنوان شاخص نوآوری در نظر گرفتند و دریافتند که ثبت اختراع با بقا رابطه منفی و علامت تجاری با بقا رابطه مثبت دارد. دکوماشو و همکاران (۲۰۱۱)، سفیز و مارسیلی (۲۰۰۶) به این نتیجه رسیدند که نوآوری تاثیر مثبت بر بقا دارد.
۵-۳-۴- نرخ ورود به صنعت
از آنجا که آماره T برای متغیر نرخ ورود به صنعت منفی است، می توان نتیجه گرفت بین نرخ ورود به صنعت و بقای شرکت رابطه مثبت وجود دارد. اما ضریب معنی داری محاسبه شده برای این متغیر برابر ۸۸۰۹/۰ بوده، یعنی در سطح خطای ۵% وجود رابطه معنی دار بین نرخ ورود به صنعت و بقای شرکت ها پذیرفته نمی شود. درحالیکه نتایج حاصل از تحلیل حساسیت با توجه به ضریب معنی داری بالای ۹۵% آن، رابطه مثبت و معنی دار بین نرخ ورود به صنعت و نرخ بقا پذیرفته می شود. در حالیکه اغلب تحقیقات گذشته رابطه منفی بین نرخ ورود به صنعت و بقا را نشان داده اند. این نتیجه با نتایج تحقیقات فریچ و همکاران(۲۰۰۶)، کاتو (۲۰۰۸)، اسجوکویست و کریستی(۲۰۱۲)، مدهوشی و نصیری (۱۳۸۹) مغایرت دارد. دلیل مغایرت با نتایج گذشته به این خاطر است که تعداد شرکت های موجود در صنعت برق و الکترونیک استان مازندران بسیار کم است لذا هرچه نرخ ورود در این صنعت بیشتر باشد باعث افزایش فضای رقابتی می شود و شرکت ها برای بقای خود در بازار تلاش بیشتری خواهند کرد، لذا بر بقای شرکت ها مثبت خواهد گذاشت.
۵-۳-۵- شدت سرمایه
با توجه به اینکه آماره T برای متغیر شدت سرمایه منفی است، نشان دهنده رابطه مثبت بین شدت سرمایه و بقای شرکت می باشد و ضریب معنی داری بالای ۹۵/۰ آن نیز این رابطه را تأیید می کند. در حالیکه نتایج تحقیقات فریچ و همکاران(۲۰۰۶) نشان می دهد شدت سرمایه بالا موجب کاهش بقا می شود و هلمرز و راجرز(۲۰۱۰)، مدهوشی و نصیری(۱۳۸۸) در تحقیق خود به این نتیجه رسیدند که شدت سرمایه ارتباط معنی داری با بقا ندارد.
۵-۳-۶- نرخ رشد صنعت

+

+

–

۵-۴- ارائه پیشنهادات
بنگاه های صنعتی با ایجاد تولید در کشور، می توانند به متناسب شدن عرضه و تقاضای کل کمک کنند، ولی توجه به این نکته ضروری است که ایجاد شرکت های صنعتی به تنهایی کافی نیست، بلکه حفظ آن ها و شناخت عواملی که باعث توقف آن ها می شود نیز مهم است (عرب نجف آبادی، ۱۳۹۰). از طرفی صنعت الکترونیک نیز به عنوان صنعت مادر علاوه بر داشتن ارزش افزوده فراوان، از نظر محیط زیست بدون آلودگی است و کشورهای صنعتی جهان به همین دلیل در این زمینه سرمایه گذاری می کنند (اکبری، ۱۳۷۶).
لذا با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، برای افزایش بقای شرکت های تازه وارد در صنعت برق و الکترونیک پیشنهاداتی به شرح زیر ارائه می شود:
۵-۴-۱- پیشنهادات حاصل از تحقیق
بکارگیری سیاست های حمایتی به منظور جذب بیشتر نیروی کار، با توجه با تأثیر مثبت اندازه بر بقای شرکت ها؛
متناسب سازی ضوابط و حجم اعتبارات بانکهای تجاری با نیازها و شرایط واحدهای تازه تأسیس؛
بکارگیری راهکارهایی برای تأسیس شرکت های جدید بیشتر و افزایش نرخ ورود به صنعت برق و الکترونیک؛
حمایت مالی شرکت ها در طول دوره ی حیات آن ها به منظور افزایش میزان سرمایه آن ها با توجه به بقای بیشتر شرکت های با سرمایه ی بالا.
۵-۴-۲- پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده
تحقیق حاضر به بررسی ویژگی های صنعت و شرکت بر بقای شرکت های تازه وارد صنایع برق و الکترونیک استان مازندران پرداخته است. با اینکه به عوامل تأثیر گذار بر تولد و مرگ شرکت ها و طول عمر آنها درآمریکا و اروپا توجه زیادی شده است ولی تاکنون تحقیقات منسجمی درباره عملکرد پس از تأسیس شرکت ها در ایران بخصوص استان مازندران و خصوصاٌ در صنعت برق و الکترونیک انجام نشده است و سابقه هیچ مطالعه ای در کشور در زمینه ی بقای شرکت های تازه وارد در صنعت برق و الکترونیک وجود نداشته، لذا پیشنهاداتی به صورت زیر مطرح می کنیم:
انجام تحقیقات دیگر با در نظر گرفتن تأثیر سایر متغیرهای مربوط به ویژگی های شرکت، صنعت، شاغلین صنعت، مخارج شرکت و اقتصاد کلان بر بقای شرکت های تازه وارد در صنعت برق و الکترونیک در استان مازندران، همچنین استان های دیگر؛
انجام این تحقیق در قلمرو مکانی دیگر و مقایسه آن با نتایج تحقیق حاضر؛
مقایسه نتایج تحقیق در صنعت برق و الکترونیک با صنایع دیگر.
فهرست منابع
الف) منابع فارسی
ابراهیم زاده، فرزاد (۱۳۸۴). «برآورد ناپارامتری تابع بقا در داده های سانسور شده بازه ای و بریده از چپ و کاربرد آن در تعیین عوامل مؤثر بر بقای سرطان کولورکتال». دانشگاه تربیت مدرس. دانشکده علوم پزشکی.
ادواری، محمد (۱۳۸۸). گزارش مقایسه سرانه اشتغال طرح های تعاونی و خصوصی از محل اعتبارات بنگاه های زود بازده کشور. تهران، نشریه تعاونی های تولیدی و خدماتی وزارت تعاون.
اصغری، مریم و عاملی، پریسا (۱۳۹۰). تست فرضیه پناهندگی آلودگی در منطقه اتحادیه اروپا ـ خلیج فارس. فصلنامه تحقیقات اقتصادی راه اندیشه،۳۸-۲۱٫
اکبری، کرامت الله (۱۳۷۶). تعیین اولویت واحدهای صنعت الکترونیک در استان فارس. کارشناسی ارشد مدیریت سیستم و بهره وری. دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران.
بسته نگار، مهرنوش (۱۳۸۴). توسعه سرمایه های انسانی در صنعت الکترونیک. مجله رهیافت، ۲۶، ۳۸-۳۱٫
بهشتی، محمدباقر؛ صنوبر، ناصر و فرزانه کجاباد، حسن (۱۳۸۸). بررسی عوامل مؤثر بر ورود و خروج خالص بنگاه ها در بخش صنعت ایران. فصلنامه پژوهش های اقتصادی ایران، ۳۸، ۱۵۷-۱۷۹٫
پور بهرام آبکنار، زینب (۱۳۹۰). بررسی مدل های تحلیل بقاء. کارشناسی ارشد آمار. دانشگاه صنعتی اصفهان.
حسنقلی پور، طهمورث؛ متوسلی، محمود؛ محمدی، شاپور و حسینی، فرشید (۱۳۸۹). تأثیر برنامه های تشویق صادرات بر عملکرد صادراتی: مطالعه موردی صنعت برق. نشریه مدیریت بازرگانی، دوره ۲، ۵، ۴۰-۲۱٫
حسنی پارسا، مجید (۱۳۸۳). پیشنهاد مدل عمومی سیاستگذاری صنعتی با تأکید بر صنعت الکترونیک. دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس.
خداداد حسینی، حمید و عزیزی، شهریار (۱۳۸۵). مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک رویکردی جامع. چاپ اول، تهران: انتشارات صفار.
دهقان کرنکان، فاطمه (۱۳۹۰). رابطه ی بین مدیریت دانش و یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی. دانشکده علوم اقتصاد و اداری، دانشگاه علامه طباطبایی.
رجایی فرد، عبدالرضا و همکاران (۱۳۸۸). کاربردهای پارامتری در تحلیل بقاء در سرطان معده. فصلنامه علمی- پژوهشی فیض، دوره سیزدهم، ۲، ۸۸-۸۳٫
روشنی، دائم (۱۳۹۰). مدل رگرسیونی مخاطره متناسب تک شاخصی با پایه های بریده شده در تعیین تابع پیوند و کاربردهای آن در مطالعات پزشکی. دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم پزشکی.
سبحانی، سید حسین و جعفری، علیرضا (۱۳۸۶). بررسی ساختار سرمایهی شرکتهای کوچک وکارآفرین. نشریه اقتصاد تحقیقات مالی،۲۴، ۵۶-۳۳٫
شورورزی، محمدرضا و پهلوان، رحیم (۱۳۸۹). تأثیر اندازه ی شرکت بر هموارسازی سود. مجله ی پژوهش های مدیریت، ۸۷، ۸۰-۶۹٫
عرب نجف آبادی، محسن (۱۳۹۰). خروج و عوامل مؤثر بر آن در صنایع تولیدی ایران: مقایسه بخش های خصوصی و دولتی. دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد.
فیض پور، محمد علی و موبد، میترا (۱۳۸۷). توقف بنگاه های صنعتی و عوامل مؤثر بر آن: مطالعه موردی بنگاه های کوچک و متوسط استان یزد طی برنامه سوم توسعه: ۱۳۷۹

-۸۳٫ فصلنامه پژوهشهای اقتصادی،۳، ۱۲۰-۹۹٫
فیض پور، محمد علی؛ سعید اردکانی، سعید و پوش دوزباشی، هانیه (۱۳۹۰). بررسی تأثیر حیات بنگاه های جدیدالورود کوچک و متوسط در تغییرات اشتغال: تجاربی از صنعت نساجی ایران طی دوره ۸۴-۱۳۷۵٫ مجله توسعه کارآفرینی، سال چهارم، ۱۴٫ ۶۷-۸۶٫